Lorysa karmazynowa
| Eos bornea[1] | |||
| (Linnaeus, 1758) | |||
_Jurong_Bird_Park2-3c.jpg) Lorysa karmazynowa w Jurong Bird Park w Singapurze | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
lorysa karmazynowa | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Lorysa karmazynowa[4], lora karmazynowa[5] (Eos bornea) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny papug wschodnich (Psittaculidae), zamieszkujący wschodnią Indonezję. Nie jest zagrożony wyginięciem.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Lorysy karmazynowe mierzą około 31 cm oraz ważą 170 g. Samce i samice wyglądają tak samo. W upierzeniu dominuje kolor czerwony. Lotki pierwszorzędne są czarne. Dolna część grzbietu oraz pokrywy podogonowe niebieskie. Ogon jest czerwonobrązowy[6]. Dziób ciemnopomarańczowy, a oczy ciemne[7]. Podgatunek E. b. cyanonotha ma ciemniejszy odcień czerwonego od nominatywnego. Młode osobniki są ciemniejsze oraz mają niebieskie pokrywy uszne i krawędzie piór na brzuchu[6].
Obszar występowania i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Obszar występowania poszczególnych podgatunków lorys karmazynowych[8]:
- Eos bornea cyanonotha (Vieillot, 1818) – Buru (południowe Moluki);
- Eos bornea bornea (Linnaeus, 1758) – południowe Moluki oraz Wyspy Kai.
Gatunek ten został introdukowany do Singapuru oraz na Tajwan[3].
Lorysy karmazynowe zamieszkują przeważnie lasy deszczowe oraz namorzyny do wysokości 1250 m n.p.m.[7]
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Na wolności ptaki te żywią się nektarem, kwiatami oraz owadami[6]. W niewoli dodatkowo podawane są miękkie owoce[7].
W niewoli[edytuj | edytuj kod]
_-Singapore_Zoo-8a.jpg)
Papugi te można spotkać w niewoli jako ptaki ozdobne. Łatwo nawiązują kontakty z ludźmi. Nie zaleca się trzymania ich z innymi gatunkami ptaków[9].
Ze względu na to, że głównym pokarmem tego gatunku jest nektar, w sklepach można kupić specjalne pożywienie przeznaczone dla lor[9]. Można też przygotować samodzielnie, lecz wówczas utrzymanie może być kłopotliwe[7].
Status i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje lorysę karmazynową za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji na wolności nie została oszacowana; w 1997 roku ptak ten opisywany był jako pospolity do bardzo licznego. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy[3].
Gatunek jest ujęty w II załączniku konwencji waszyngtońskiej (CITES)[3][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Eos bornea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Collar, N. & Kirwan, G.M.: Red Lory (Eos bornea). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-13)].
- ↑ a b c d Eos bornea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Loriini Selby, 1836 (Wersja: 2022-09-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2023-06-06].
- ↑ P. Mielczarek & W. Cichocki. Polskie nazewnictwo ptaków świata. „Notatki Ornitologiczne”. Tom 40. Zeszyt specjalny, s. 105, 1999.
- ↑ a b c Red Lory (Eos bornea), [w:] Parrot Encyclopedia [online], World Parrot Trust [dostęp 2020-01-31].
- ↑ a b c d Marcin Jan Gorazdowski, Ptaki ozdobne, Marek Zakrzewski (red.), Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2008, s. 48, ISBN 978-83-7073-538-8.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Parrots, cockatoos. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-04-07]. (ang.).
- ↑ a b Esther J.J. Verhoef-Verhallen, Papugi, kakadu, papużki faliste i lory - rząd: Papugi - Psittaciformes, [w:] Zofia Gawryś (red.), Encyklopedia europejskich i egzotycznych ptaków ozdobnych, Warszawa: Bellona, 2006, s. 279, ISBN 83-11-10474-3.
- ↑ Eos rubra. [w:] Species+ [on-line]. UNEP-WCMC, CITES Secretariat. [dostęp 2023-06-06]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).