Leopold Szerauc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Szerauc
Data i miejsce urodzenia

18 czerwca 1887
Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

23 kwietnia 1943
Korzeniów

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1903–1914 Czarni Lwów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Leopold Szerauc nazwisko rodowe Scherautz (ur. 18 czerwca 1887, zm. 23 kwietnia 1943 w Korzeniowie, pow. Dębica) – inżynier, piłkarz i lekkoatleta.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 18 czerwca 1887 jako syn Edwarda. Ukończył szkoły inżynierii wiertniczej. Wyjechał na Kaukaz, gdzie poznał swoją przyszłą żonę. Po powrocie do Polski pracował w przemyśle naftowym, w firmach zagranicznych, a później we własnym zakresie w okolicach Bolesławia, Jasła i Krosna. W latach 30. pracował w Państwowej Fabryce Olejów Mineralnych „Polmin" w Drohobyczu. Razem z inż. Mieczysławem Mrazkiem (1893–1977) skonstruowali i zbudowali żurawie wiertnicze przewoźne cięższego typu SM-2.

Był członkiem Wydziału Krajowego Towarzystwa Naftowego[1].

Od 1917 był żonaty z Wandą z Urbanowiczów (1896–1973), z którą miał dwóch synów: Edwarda i Jerzego (1922–1982). Na przełomie 1936/1937 z żoną kupili majątek Korzeniów.

Pochowany przy kapliczce na cmentarzu historycznym w Korzeniowie[2].

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

W młodości był wszechstronnym sportowcem, tj. piłkarzem i lekkoatletą reprezentującym klub Czarni Lwów[3][4][5][6][7], chodziarzem, biegaczem przełajowym[8] i przeszkodowym[4] oraz tyczkarzem[9][10].

4 października 1907 we Lwowie ukończył chód na 50 kilometrów z czasem 5:53:18,0[7]. 12 grudnia 1921 Polski Związek Lekkiej Atletyki zatwierdził ten rezultat jako pierwszy rekord Polski w tej konkurencji[7].

4 czerwca 1908 wziął udział w chodzie na 70 kilometrów (ze Stryja do Lwowa). Zajął 2. miejsce z czasem 9:26:00 (zwyciężył Tadeusz Kuchar z wynikiem 9:01:30)[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sprawozdanie z działalności Krajowego Towarzystwa Naftowego za r. 1929. „Przemysł Naftowy”. Rok V, Z. 7, s. 156, 10 kwietnia 1930. Lwów: Krajowe Towarzystwo Naftowe we Lwowie. [dostęp 2021-06-23]. 
  2. Zabytki regionu [online], fundacja-hereditas.pl [dostęp 2021-06-23].
  3. Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 54. ISBN 83-92-0354-4-5.
  4. a b Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 157. ISBN 83-92-0354-4-5.
  5. a b Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 160. ISBN 83-92-0354-4-5.
  6. Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 173. ISBN 83-92-0354-4-5.
  7. a b c Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 231. ISBN 83-92-0354-4-5.
  8. Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 134–135. ISBN 83-92-0354-4-5.
  9. Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 135. ISBN 83-92-0354-4-5.
  10. Stanisław Zaborniak: Lekkoatletyka na ziemiach polskich w latach 1867–1918. Rzeszów: 2004, s. 156. ISBN 83-92-0354-4-5.
  11. M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 411 „za zasługi na polu pracy zawodowej w przemyśle”.