Leonardo de Figueroa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leonardo de Figueroa
Data i miejsce urodzenia

ok. 1650
Utiel

Data i miejsce śmierci

przed kwietniem 1730
Sewilla

Narodowość

hiszpańska

Wpływy

Francesco Borromini

Wpłynął na

Ambrosio de Figueroa

Praca
Styl

barok

Budynki

kościół św. Ludwika Króla Francji w Sewilli

Leonardo de Figueroa (ur. ok. 1650 w Utiel, zm. przed kwietniem 1730 w Sewilli) – hiszpański architekt epoki baroku. W swojej twórczości nawiązywał do późnobarokowych dokonań Francesca Borrominiego oraz tradycji architektonicznych Andaluzji. Jego dzieło – charakteryzujące się spiralnymi kolumnami z kwiecistymi ornamentami – kontynuował syn, Ambrosio de Figueroa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od I połowy lat 70. XVII wieku działał w Sewilli. W latach 1687-1697 zrealizował fasadę oraz dziedziniec Hospital de Venerables Sacerdotes. W latach 1699-1731 realizował budowę kościoła św. Ludwika Króla Francji, który powstał na planie przypominającym rzymski kościół św. Agnieszki w Agonie. Nadzorował przebudowę kościoła św. Magdaleny w stylu mudéjar (1709), a w 1712 zakończył rozpoczętą w poprzednim stuleciu budowę kościoła św. Salwatora. Od 1722 pracował przy szkole morskiej Colegio de San Telmo.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Wybrane kościoły projektu Leonarda de Figueroa znajdujące się w Sewilli
Kościół św. Ludwika Króla Francji w 2007
Kościół św. Magdaleny na grafice Manuela Garcíi y Rodrígueza z 1907
Kościół św. Salwatora w 2011


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

red. Sławomir Żurawski: Barok. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008, s. 92-93, seria: Epoki Literackie. ISBN 978-83-01-15504-9.