Przejdź do zawartości

Laskowicze (obwód brzeski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laskowicze
Ляскавічы
Лясковичи
Ilustracja
Punkt pomiarowy Południka Struvego w Laskowiczach
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

janowski

Sielsowiet

Laskowicze

Populacja
• liczba ludności


1359
(2009)

Kod pocztowy

225820

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Laskowicze”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Laskowicze”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej znajduje się punkt z opisem „Laskowicze”
Ziemia52°10′06″N 25°33′18″E/52,168333 25,555000

Laskowicze (biał. Ляскавічы, Laskawiczy; ros. Лясковичи, Laskowiczi) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie janowskim, w sielsowiecie Laskowicze, przy drodze magistralnej M10. Od południa graniczy z Janowem.

Znajduje się tu punkt pomiarowy Południka Struvego, w 2005 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W XIX i w początkach XX w. wieś i majątek ziemski należący do Kamieńskich, położone w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie kobryńskim, w gminie Janów. Były wówczas siedziba parafii prawosławnej.

W dwudziestoleciu międzywojennym wyróżniano trzy miejscowości o tej nazwie: wieś, folwark i kolonię. Leżały one w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie drohickim[a], w gminie Janów[1]. Demografia w 1921 przedstawiała się następująco[1]:

Liczba
mieszkańców
Budynki Narodowość Wyznanie
Białorusini Polacy Żydzi Rusini prawosławne rzymskokatolickie mojżeszowe
wieś Laskowicze 546 79 521 10 10 5 533 3 10
folwark Laskowicze 15 1 13 2 14 1
kolonia Laskowicze 5 1 5 5

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. do 12 grudnia 1920 w powiecie kobryńskim

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom VIII - Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]