Lambda Cancri

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lambda Cancri
λ Cnc
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Rak

Rektascensja

08h 20m 32s[1]

Deklinacja

+24° 01′ 20″[1]

Paralaksa (π)

0,00595 ± 0,00015[1]

Odległość

548 ± 14 ly
168,1 ± 4,3 pc

Wielkość obserwowana

5,930 ± 0,009m[1]

Ruch własny (RA)

−20,81 ± 0,22 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−19,25 ± 0,13 mas/rok[1]

Prędkość radialna

23,0 ± 4,3 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

B9,5 V[1]

Masa

A: 2,1 M
B: 0,8[2] M

Metaliczność [Fe/H]

B: −0,5[2]

Wielkość absolutna

−0,198 ± 0,014m[3]

Jasność

78 L[4]

Prędkość obrotu

A: 188[5] km/s
B: 10[2]

Wiek

~105 mln lat[2]

Temperatura

A: 9500 K
B: 4562 ± 154[2]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Półoś wielka

7527[6] pc

Mimośród

0,0443[6]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 19 Cnc
2MASS: J08203212+2401202
Bonner Durchmusterung: BD+24°1909
Boss General Catalogue: GC 11363
Katalog Henry’ego Drapera: HD 70011
Katalog Hipparcosa: HIP 40881
Katalog jasnych gwiazd: HR 2368
SAO Star Catalog: SAO 80113
Piautos

Lambda Cancri (λ Cnc, Piautos) – gwiazda w gwiazdozbiorze Raka. Jest odległa od Słońca o około 549 lat świetlnych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta ma nazwę własną Piautos, wywodzącą się z języka koptyjskiego i oznaczającą „oko”. Jest to nazwa jednej z tzw. „stacji księżycowych”, segmentów nieba, które przemierza Księżyc w comiesięcznej drodze[7]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2018 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Piautos dla określenia tej gwiazdy[8].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Lambda Cancri to błękitnobiała gwiazda ciągu głównego, należąca do typu B9,5[1]. Ma temperaturę znacznie wyższą od Słońca (ok. 9500 K) i około 78 razy większą jasność[4]. Jej masa jest 2,1 razy większa niż masa Słońca, gwiazda ma około 105 milionów lat. W 2016 roku odkryto jej towarzyszkę, mniejszą i słabszą gwiazdę o masie 0,8 M[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Lambda Cancri w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f Kevin Gullikson, Adam Kraus, Sarah Dodson-Robinson. The Close Companion Mass-ratio Distribution of Intermediate-mass Stars. „The Astronomical Journal”. 152 (2), s. 13, 2016. DOI: 10.3847/0004-6256/152/2/40. arXiv:1604.06456. Bibcode2016AJ....152...40G. 40. (ang.). 
  3. Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej.
  4. a b I. McDonald, A.A. Zijlstra, M.L. Boyer. Fundamental parameters and infrared excesses of Hipparcos stars. „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”. 427, s. 343, 2012. DOI: 10.1111/j.1365-2966.2012.21873.x. arXiv:1208.2037. Bibcode2012MNRAS.427..343M. (ang.). 
  5. F. Royer, J. Zorec, A.E. Gómez. Rotational velocities of A-type stars. III. Velocity distributions. „Astronomy and Astrophysics”. 463 (2), s. 671–682, 2007. DOI: 10.1051/0004-6361:20065224. arXiv:astro-ph/0610785. Bibcode2007A&A...463..671R. (ang.). 
  6. a b Anderson E, Francis C: HIP 40881. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-07-24]. (ang.).
  7. Cancer, the Crab. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 114. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  8. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-06-01. [dostęp 2018-07-24].