Laelius macfarlanei

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Laelius macfarlanei
Ward, 2013
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

błonkoskrzydłe

Podrząd

trzonkówki

Infrarząd

owadziarki

Nadrodzina

złotolitki

Rodzina

Bethylidae

Rodzaj

Laelius

Gatunek

Laelius macfarlanei

Laelius macfarlaneigatunek błonkówki z rodziny Bethylidae.

Gatunek ten został opisany w 2013 roku przez Darrena Francisa Warda. Epitet gatunkowy nadano na cześć Roda MacFarlane’a, który odłowił materiał typowy[1].

Samice mają ciało długości od 3 do 3,5 mm przy długości przedniego skrzydła od 2 do 2,1 mm. U samca długość ciała wynosi od 2 do 2,7 mm, a przedniego skrzydła od 1,5 do 1,7 mm. Głowa jest czarna z brązową większą częścią czułków i pomarańczowymi szczytami pięciozębnych żuwaczek. Trapezowaty nadustek zaopatrzony jest w ząbek środkowy. Mezosoma jest czarna, o bardzo słabo zaznaczonych notauli. Odnóża mają czarne biodra, ciemnobrązowe uda i brązowe pozostałe człony. Przednie skrzydła odznaczają się długą, równomiernie zakrzywioną żyłką radialną oraz obecnością komórek medialnych i submedialnych. Gładka i błyszcząca metasoma ma barwę czarną u samicy i ciemnobrązową u samca[1].

Owad endemiczny dla Nowej Zelandii, znany z regionów Auckland, Wellington i Northland na Wyspie Północnej oraz regionów Nelson i Marlborough na Wyspie Południowej[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Darren Francis Ward. Revision of Bethylidae (Hymenoptera) from New Zealand. „New Zealand Entomologist”. 36 (2), s. 107–130, 2013. DOI: 10.1080/00779962.2012.759084.