Lactarius romagnesii
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Lactarius romagnesii |
| Nazwa systematyczna | |
| Lactarius romagnesii Bon Docums Mycol. 9(no. 35): 39 (1979) | |
| Zasięg | |
 Zasięg w Europie | |
Lactarius romagnesii Bon – gatunek grzybów należący do rodziny gołąbkowatych (Russulaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lactarius, Russulaceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy opisał go w 1979 r. Marcel Bon i nadana przez niego nazwa naukowa jest aktualna. Upamiętnił nią francuskiego mykologa H.Ch.L. Romagnesi[1]. Synonimy:
- Lactarius fuliginosus f. speciosus J.E. Lange 1928
- Lactarius picinus var. speciosus (J.E. Lange) Romagn. 1949
- Lactarius ruginosus var. speciosus (J.E. Lange) A. Favre 2008
- Lactarius speciosus (J.E. Lange) Romagn. 1957[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 3–9(12) cm, z garbem, brzeg częściowo żłobkowany, powierzchnia pomarszczona, o barwie od ciemnobrązowej do czarnobrązowej[3].
Nieco zbiegające, rzadkie, wypukłe, szerokie, białawe, kremowożółte, ochrowożółte[3].
Walcowaty, początkowo pełny, potem pusty. Powierzchnia o barwie od przydymionego brązu do szarobrązowej, wierzchołek jaśniejszy[3].
Biały, po uszkodzeniu zmieniający kolor na różowo-łososiowy. Smak początkowo łagodny, potem cierpki i gorzki. Mleczko białe, nie zmieniające barwy[3].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki ochrowożółte z jasnoróżowym odcieniem, 8–8,7 × 7–7,5 µm[3].
- Gatunki podobne
Mleczaj ciemny (Lactarius picinus), mleczaj jelonek (Lactarius fuliginosus), mleczaj przydymiony (Lactarius lignyotus), mleczaj bezstrefowy (Lactarius azonites)[3].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Znane są jego stanowiska głównie w Europie, poza nią podano tylko jedno nad Morzem Czarnym i kilka we wschodniej części Ameryki Północnej[4]. Gatunek rzadki[3]. W Polsce do 2003 r. gatunek ten był nieznany[5], w 2019 r. podano jego stanowisko w Puszczy Białowieskiej[6].
Naziemny grzyb mykoryzowy. Występuje na wapiennych glebach w lasach liściastych, zwłaszcza bukowych[3].
Znaczenie[edytuj | edytuj kod]
Jest grzybem niejadalnym. Pomimo początkowego łagodnego smaku, nie smakuje dobrze[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Dunkler Korallenmilchling, Schwarzbrauner Milchling [online], 123Pilzsuche [dostęp 2023-04-18] (niem.).
- ↑ Występowanie Lactarius romagnesii na świecie (mapa) [online], gbif.org [dostęp 2023-04-18] (ang.).
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 594–617, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Błażej Gierczyk i inni, XXI Wystawa grzybów Puszczy Białowieskiej. Materiały do poznania mykobioty Puszczy Białowieskiej, „Przegląd Przyrodniczy”, 26 (3), 2015, s. 10–50 [dostęp 2023-04-19].