Lac Ter
46°39′12″N 6°17′38″E/46,653333 6,293889 Lac Ter | |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość lustra |
1017 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
ok. 2,8 ha |
| Wymiary • max długość • max szerokość |
|
| Hydrologia | |
| Rzeki zasilające |
2 drobne cieki wodne |
| Rzeki wypływające |
brak |
Położenie na mapie Alp  | |
| 46°39′12″N 6°17′38″E/46,653333 6,293889
| |
Lac Ter (pol. jezioro Ter) – niewielki (ok. 2,8 ha), naturalny zbiornik wodny w górach Jura, w kantonie Vaud w zachodniej Szwajcarii.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Leży w dolinie Joux, po północno-zachodniej stronie jeziora Joux, ok 3 km od granicy szwajcarsko-francuskiej, biegnącej tu grzbietem Mont Risoux. Znajduje się w całości na terytorium gminy Le Lieu, ok. 1 km na północny wschód od centrum tej miejscowości[1].
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Lustro jeziora leży na wysokości 1017 m n.p.m. Jezioro położone jest w wydłużonym obniżeniu terenowym, biegnącym wzdłuż brzegu jeziora Joux, którego lustro leży na wysokości 1004 m n.p.m. Odległość między brzegami obydwóch jezior wynosi niespełna 300 m. Wspomniane obniżenie oddziela jednak od brzegu jeziora Joux wysoka grzęda terenowa, której wysokość przekracza miejscami 1090 m n.p.m.[1]
Jezioro Ter powstało w lokalnym, bezodpływowym zagłębieniu wapiennego podłoża, mającym charakter niewielkiego, krasowego uwału. Zajęło najniższą jego część, uszczelnioną naniesionymi osadami. Jest zasilane dwoma krótkimi (ok. 1 km) ciekami wodnymi: Ecluse, płynącym z centrum miejscowości Le Lieu oraz Séchey, formującym się na podmokłych terenach koło osiedla Le Séchey[2]. Nie posiada widocznego odpływu powierzchniowego. Bilans wodny, poza parowaniem, zamyka przesączanie się wód przez niecałkowicie uszczelnione dno niecki jeziornej do niżej położonego jeziora Joux.
Jezioro ma kształt zbliżony do kolistego i niskie brzegi, częściowo podmokłe, lokalnie przechodzące w torfowisko[3]. Lustro wody wzdłuż brzegów porasta wąski pas szuwaru. W jeziorze żyją m.in. szczupaki, okonie, płocie, kiełbie[2]. Latem jego brzegi często goszczą wędkarzy.
Zimą tafla jeziora zwykle zamarza, a jego powierzchnia wykorzystywana jest czasem jako ślizgawka dla łyżwiarzy. Podczas mroźnych zim w latach 1900 i 1901, gdy grubość lodu była odpowiednio duża, był on wycinany w postaci bloków (podobnie jak na sąsiednich jeziorach Joux i Brenet), transportowany na stację kolejową w Le Lieu, skąd pociągami ekspediowano go do dużych miast[2] na potrzeby restauracji, szpitali itp.