Kontroler sieci bezprzewodowej
Kontroler sieci bezprzewodowej – urządzenie sieciowe występujące na styku infrastruktury kablowej sieci komputerowej i sieci bezprzewodowej. Stanowi podstawowy element scentralizowanej architektury bezprzewodowej, przeciwstawnej do architektury rozproszonej z autonomicznymi punktami dostępowymi.
Kontroler wykonuje wszystkie konieczne dla danej instalacji operacje przełączania, bezpieczeństwa i trasowania (rutingu). Oznacza to przejęcie zarządzania nad wszystkimi punktami dostępowymi, łącznie ze zmianą częstotliwości danego punktu lub przełączenia klienta na inny punkt.
Rozwiązanie scentralizowane, z kontrolerem, jest uważane za zasadne w przypadku konieczności zarządzania dużą liczbą punktów dostępowych, wzwyż od dziesiątek lub setek.
Rodzaje kontrolerów sieci bezprzewodowej.[edytuj | edytuj kod]
- Kontroler WLAN fizyczny (Wireless WLAN Controller). Kontroler sprzętowy to urządzenie zwykle zlokalizowane w centrum danych, do którego są podłączone bezpośrednio lub pośrednio wszystkie bezprzewodowe punkty dostępowe w sieci (Access Points). Komunikuje się z każdy punktem dostępu i monitoruje jego działanie w tym samym czasie.
- Kontroler WLAN wirtualny (Virtual Wireless Controller). Oprogramowanie kontrolera sprzętowego w wersji wirtualnej. Pozwala na zarządzanie wieloma punktami dostępowymi (Access Points) z jednego miejsca bez potrzeby instalacji kontrolera fizycznego.
- Kontroler WLAN rozproszony. Oprogramowanie kontrolera uruchamiane na wybranym punkcie dostępowym (Access Point). Gdy AP ulega awarii jego funkcje przejmują inne kontrolery.
- Kontroler WLAN w chmurze (Cloud WLAN Controller). Rozwiązanie umożliwiające monitorowanie i kontrolowanie sieci WLAN w postaci usługi abonamentowej w chmurze.
- Kontroler WLAN hybrydowy. Opcja łącząca w sobie różne rozwiązania np. stosowane jest połączenie kontrolera sprzętowego z kontrolerem w chmurze.[1]
Zalety kontrolera sieci bezprzewodowej[edytuj | edytuj kod]
● Zabezpieczenie i kontrola dostępu do sieci WLAN — kontrolowanie uprawnień dostępu użytkowników bezprzewodowych przy użyciu ustalonych kryteriów (metoda uwierzytelniania, typ urządzenia, żądana aplikacja itp.)
● Wykrywanie i zatrzymywanie nieautoryzowanych punktów dostępu i wszelkiej nieautoryzowanej łączności bezprzewodowej w sieci.
● Umożliwienie scentralizowanego monitorowania całej infrastruktury bezprzewodowej.
● Uproszczona i automatyczna konserwacja sieci. Kontroler dostępu może łatwo wykrywać zakłócenia między pobliskimi punktami dostępowymi i automatycznie rekonfigurować ich moc i ustawienia kanału.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sieć bezprzewodowa – WLAN w firmie. Najlepsze praktyki. [online], Sebitu - Piotr Tamulewicz, 11 marca 2021 [dostęp 2021-05-01] (pol.).
- ↑ Sieć bezprzewodowa pod kontrolą [online], Computerworld [dostęp 2021-05-03] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kamil Folga, Wdrażanie sieci bezprzewodowej 802.11n, 5 maja 2008, portal networld.pl [dostęp 2012-02-03]
- Kamil Folga, Sieć bezprzewodowa pod kontrolą, 5 listopada 2007, portal networld.pl. networld.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-20)]. [dostęp 2012-02-03]