Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie
Chiesa di San Gregorio VII
Kościół tytularny
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym
Via del Cottolengo 4

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Grzegorza VII w Rzymie

Wezwanie

św. Grzegorza VII

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie”
41,89808°N 12,45024°E/41,898080 12,450240
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie (wł. Chiesa di San Gregorio VII) – rzymskokatolicki kościół tytularny w Rzymie.

Świątynia ta jest kościołem parafialnym parafii św. Grzegorza VII oraz kościołem tytularnym[1].

Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]

Kościół znajduje się w XIII dzielnicy Rzymu – Aurelio (Q XIII) przy Via del Cottolengo 4[1]. Główne wejście do kościoła umieszczono od strony Via Gregorio VII[2].

Patron[edytuj | edytuj kod]

Patronem świątyni jest św. Grzegorz VII – papież żyjący w XI wieku.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Budowa kościoła rozpoczęła się 30 marca 1958 roku[3]. Architektami świątyni byli Mario Paniconi i Giulio Pediconi[1]. Budowa została ukończona w 1959 roku, natomiast dekorowanie kościoła zakończono w latach 1960–1961[2].

Parafię św. Grzegorza VII w Rzymie od początku jej istnienia prowadzą franciszkanie[1].

Architektura i sztuka[edytuj | edytuj kod]

Dzwonnica

Kościół zbudowano na planie prostokąta. Dach podtrzymuje dziesięć żelbetowych filarów z każdej strony oraz cztery z przodu i z tyłu, z dwoma filarami w każdym rogu. Ściany budynku kończą się, zanim dotrą do dachu, a przestrzeń między nimi jest wypełniona szkłem[2].

W prawym rogu kościoła stoi wysoka, wolnostojąca dzwonnica. Narożniki konstrukcji tworzą cztery wąskie betonowe filary. Wieża jest podzielona na siedem kondygnacji przez betonowe podłogi. Przez otwarte ściany boczne widoczne są spiralne schody centralne. Na każdej ścianie wieży biegnie bardzo wąski pasek pilastra. Dzwonnica zwęża się ku górze. Wieżę nakrywa szkieletowa kopuła wykonana z metalowych prętów w kształcie piramidy[2].

Na fasadzie nad głównym wejściem umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą patrona kościoła św. Grzegorza VII. Z kolei po bokach drzwi głównych znajdują się płaskorzeźby autorstwa Luigi Venturini przedstawiające sceny związane z św. Franciszkiem z Asyżu – po prawej Sen papieża Innocentego III, po lewej – Zatwierdzenie reguły franciszkańskiej przez Honoriusza III[2].

Św. Grzegorz VII, płaskorzeźba nad wejściem do kościoła
Sen Innocentego III
Zatwierdzenie reguły franciszkańskiej przez Honoriusza III


Kardynałowie prezbiterzy[edytuj | edytuj kod]

Kościół św. Grzegorza VII jest jednym z kościołów tytularnych nadawanych kardynałom-prezbiterom (Titulus Sancti Gregorii VII)[4]. Tytuł ten został ustanowiony 29 kwietnia 1969 roku przez papieża Pawła VI[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Parrocchia san Gregorio VII. Diocesi di Roma. [dostęp 2020-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-03)]. (wł.).
  2. ↑ a b c d e San Gregorio Settimo. Churches of Rome. [dostęp 2020-01-01]. (ang.).
  3. ↑ Oficjalna strona parafii św. Grzegorza VII w Rzymie. [dostęp 2020-01-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-03-08)]. (wł.).
  4. ↑ a b Kościół św. Grzegorza VII w Rzymie [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2020-01-01] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kościół_św._Grzegorza_VII_w_Rzymie&oldid=73437640”