Przejdź do zawartości

Klementyna Stadnicka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Klementyna Stadnicka
Imię i nazwisko urodzenia

Klementyna Dunin-Karwicka

Data urodzenia

ok. 1876

Data i miejsce śmierci

początek sierpnia 1944
Warszawa

Zawód, zajęcie

sponsorka i filantropka

Narodowość

polska

Rodzice

Franciszek Władysław Feliks Dunin-Karwicki i Natalia Frankowska h. Prus

Małżeństwo

1° Konstanty Maciej Podhorski, 2° Cezary Kazimierz Stadnicki

Klementyna z Duninów-Karwickich Stadnicka h. Łabędź (ur. ok. 1876, zm. w sierpniu 1944 w Warszawie) – polska dama aktywna w środowiskach kulturalnych Kijowa i Warszawy, sponsorka kultury i filantropka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Klementyna Stadnicka po drugim małżeństwie (z Cezarym Stadnickim) zgromadziła znaczącą kolekcję dzieł literackich w Boguszówce (w powiecie uszyckim), należącej do jej męża. Finansowała również tajną polską szkółkę ludową (wykrytą przez władze carskie w 1907 roku).

Od 1914 roku prowadziła salon w Kijowie, sponsorowała miejscowy teatr, wspomagała finansowo wielu literatów i artystów, wspomagała biednych. Była przewodniczącą Towarzystwa Miłośników Sztuki w Kijowie. W latach 1916–1917 wydawała czasopismo „Świat kobiecy”, które pod jej wpływem zmieniło nazwę na „Przedświt” i linię programową na konserwatywny feminizm.

Po rewolucji październikowej i utracie majątków na Ukrainie przeniosła się do Warszawy, gdzie prowadziła salon literacko-artystyczny przy ul. Służewskiej 3.

Zginęła w pierwszych dniach powstania warszawskiego w nieznanych okolicznościach.

Życie rodzinne[edytuj | edytuj kod]

Była córką Franciszka Władysława Feliksa Dunin-Karwickiego i Natalii Frankowskiej h. Prus. 27 sierpnia 1889 roku wyszła za mąż za Konstantego Macieja Podhorskiego. Małżeństwo to zostało anulowane w 1900 roku (później Konstanty został zastrzelony w tawernie na Alasce w 1907 roku). 3 lutego 1903 roku w Wilnie wyszła za mąż za Cezarego Kazimierza Stadnickiego.

Nie miała dzieci.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]