Kazimierz Piskorz
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
mechanik lotniczy, pilot sportowy |
Kazimierz Piskorz (ur. 4 maja 1895 w Komarnie zm. 12 sierpnia 1931[1] w Katowicach) – mechanik lotniczy, pilot sportowy, pracownik zakładów Plage i Laśkiewicz[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W lipcu 1914 rozpoczął pracę w lotnictwie austro-węgierskim i brał udział w walkach na froncie wołyńskim i włoskim.
Z chwilą powstania niepodległego państwa polskiego zgłosił się do powstającego lotnictwa polskiego. Jako doświadczony lotnik został skierowany do formowania I Eskadry Bojowej Lotniczej w Rakowicach. Następnie został skierowany do II Eskadry Bojowej i z tą jednostką bierze udział w walkach w czasie wojny polsko-bolszewickiej[2].
Po demobilizacji pracował do 1922 r. w zakładach Plage i Laśkiewicz w Lublinie. W latach 1922-1926 pracował w parku maszynowym 1. Pułku Lotniczego oraz jako specjalista w Centralnych Zakładach Lotniczych[1]. W 1926 r. został szefem eskadry propagandowej Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej[1]. Udzielał się w Aeroklubie Warszawskim.
17 lipca 1931 r. wystartował do lotu na wyremontowanym przez siebie samolocie Albatros B.II. Z powodu awarii lądował przymusowo i odniósł ciężkie obrażenia. Zmarł 12 sierpnia w szpitalu w Katowicach[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Ś.P. Kazimierz Piskorz. „Skrzydlata Polska”. 9/1931, s. 231, wrzesień 1931. Warszawa: Liga Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej.
- ↑ a b Marian Romeyko (red.): Ku czci poległych lotników: księga pamiątkowa. Warszawa: Wydawnictwo Komitetu Budowy Pomnika ku czci Poległych Lotników, 1933, s. 371.