Katastrofa lotu Trans-Colorado Airlines 2286
37°13′N 107°41′W/37,216667 -107,683333 Fairchild Metro III podobny do samolotu biorącego udział w zdarzeniu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejsce | |
| Data | |
| Rodzaj | |
| Przyczyna |
błędy załogi, zażywanie kokainy przed lotem przez kapitana[1] |
| Ofiary śmiertelne |
9 osób |
| Ranni |
8 osób |
| Statek powietrzny | |
| Typ | |
| Użytkownik |
Trans-Colorado Airlines |
| Numer |
N68TC |
| Start | |
| Cel lotu | |
| Numer lotu |
2286 |
| Liczba pasażerów |
15 osób |
| Liczba załogi |
2 osoby |
| Ofiary śmiertelne |
9 |
| Ranni |
8 |
Położenie na mapie Kolorado  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
| 37°13′N 107°41′W/37,216667 -107,683333
| |
Katastrofa lotu Trans-Colorado Airlines 2286 – katastrofa lotnicza, która miała miejsce we wtorek, 19 stycznia 1988 w okolicach miejscowości Bayfield w stanie Kolorado podczas podejścia do lotniska Durango-La Plata. Zginęło w niej dziewięć osób, wśród nich również załoga samolotu[2].
Rejs był regularnym krajowym lotem pasażerskim z Denver do Durango (obydwa w stanie Kolorado), obsługiwanym dla Continental Express przez Trans-Colorado Airlines[2].
Dochodzenie National Transportation Safety Board (NTSB) ustaliło, że najbardziej prawdopodobną przyczyną wypadku było nieprzestrzeganie przez załogę odpowiedniego profilu zniżania, a czynnikiem przyczyniającym się było niedawne zażywanie kokainy przez kapitana.
Samolot oraz załoga lotu[edytuj | edytuj kod]
W dniu wypadku lot 2286 był obsługiwany przez dwusilnikowy turbośmigłowy samolot Fairchild Metro III (numer rejestracyjny N68TC), wyprodukowany w 1981 roku. Został nabyty przez Trans-Colorado Airlines w 1986 r. W momencie wypadku miał wylatane łącznie 12 000 godzin[2].
Samolot nie był wyposażony w rejestrator głosu w kokpicie ani rejestrator parametrów lotu, ponieważ Federalna Administracja Lotnictwa (FAA) wówczas nie wymagała, aby małe samoloty regionalne były wyposażone w takie rejestratory. Po wypadku FAA nakazała instalację rejestratorów lotu we wszystkich samolotach wykonujących regularne loty[2].
Załogę lotu stanowili kapitan Stephen S. Silver (36 lat) i pierwszy oficer Ralph D. Harvey (42 lata), którzy dołączyli do Trans-Colorado odpowiednio w 1986 i 1987 roku. Kapitan Silver wylatał 4 184 godzin, w tym 3 028 godzin na samolocie Fairchild Metro. Pierwszy oficer Harvey miał na koncie 8 500 godzin lotu, z czego 3 458 na Fairchild Metro[2].
Przebieg lotu[edytuj | edytuj kod]
Lot 2286 odleciał z międzynarodowego lotniska Stapleton w Denver o godzinie 18:20 czasu górskiego jako regularny lot na lotnisko Durango-La Plata County. Na pokładzie znajdowało się łącznie piętnastu pasażerów i dwóch pilotów[2].
O godzinie 18:53 lot 2286 zgłosił osiągnięcie wysokości przelotowej 23 000 stóp. Kontrola ruchu lotniczego poinformowała lot 2286 o ograniczonej widoczności do Durango, z pułapem zaledwie 800 stóp i lekkim śniegiem i mgłą w okolicy[2]. O godzinie 19:00 kontrolerzy zapytali lot 2286, czy chcą wykonać podejście według wskazań przyrządów do lądowania (ILS) na pas numer 2 czy podejście nieprecyzyjne na pas numer 20.[2] Z lokalizacji lotu 2286 lądowanie według wskazań ILS wymagałoby cofnięcia się w celu wykonania podejścia na pas nr. 2, co wydłużyłoby lot o dziesięć minut w porównaniu z bardziej bezpośrednim podejściem na pas nr 20. Ponadto kapitan Silver, miał reputację pilota potrafiącego nadrobić stracony czas, wybrał podejście do pasa numer 20, ponieważ pozwoliło mu to zaoszczędzić czas.[2]
Pozwolił pierwszemu oficerowi wykonać podejście do pasa startowego[2].
O godzinie 19:03 lot 2286 otrzymał zezwolenie na rozpoczęcie zniżania z wysokości 23 000 stóp. Aby wykonać bezpośrednie podejście do Durango, Harvey leciał z prędkością 3 000 stóp na minutę, co stanowiło ponad trzykrotność zamierzonej prędkości podejścia[2]. O godzinie 19:14 lot 2286 otrzymał zezwolenie na podejście do pasa startowego i zgłosił osiągnięcie wysokości 14 000 stóp.[2] Samolot kontynuował zniżanie, aż uderzył w ziemię, a następnie podskoczył[2]. Samolot kilkakrotnie przetoczył się, zanim ponownie uderzył w ziemię. Lot 2286 ostatecznie zatrzymał się w odległości około ośmiu kilometrów od lotniska[2].
Ocalały pasażer lotu 2286 szedł pieszo, aż dotarł do rezydencji. O godzinie 20:34 mieszkaniec skontaktował się z dyspozytorem numeru alarmowego, aby poinformować o ocalałym z katastrofy samolotu. Dyspozytor wysłał pojazd ratunkowy do ocalałego, który dotarł na miejsce o godzinie 20:45. Pięciu innych ocalałych, w tym 23-miesięczne dziecko niesione przez innego ocalałego, przeszło razem około 2,5 kilometra ciągu 1,5 godziny do autostrady. Zobaczyli i spotkali kierowcę, który przetransportował ich około kilometra, aż spotkali pojazd ratunkowy. Ocaleni zostali następnie przetransportowani do lokalnego szpitala. Z 17 osób na pokładzie zginęło 7 pasażerów i obaj piloci[2].
Śledztwo[edytuj | edytuj kod]
Śledczy z NTSB dowiedzieli się, że pierwszy oficer Harvey był w przeszłości uzależniony od alkoholu[3] Jednak Harvey przeszedł badanie fizykalne dzień przed katastrofą i stwierdzono wówczas, że nie spożywał alkoholu ani narkotyków[2]. Ponadto testy na ciele Harveya dały wynik negatywny na obecność alkoholu lub narkotyków[2].
Podczas dochodzenia NTSB zostało jednak poinformowane przez innego pilota, że po katastrofie spotkał kobietę, która twierdziła, że jest narzeczoną kapitana Silvera. Kobieta twierdziła, że w noc poprzedzającą wypadek „zażyła woreczek kokainy” z Silverem. NTSB próbowało skontaktować się z kobietą i przeprowadzić z nią wywiad, ale bezskutecznie[2]. Jednakże testy na ciele Silvera wykazały ślady kokainy i jej metabolitów w jego krwi i moczu[2][4]. NTSB stwierdziło, że Silver prawdopodobnie zażywał kokainę od dwunastu do osiemnastu godzin przed wypadkiem, a jego umiejętności pilotażu prawdopodobnie uległy pogorszeniu w wyniku zażywania narkotyków[2].
W dniu 4 lutego 1989 r. NTSB wydała raport końcowy dotyczący lotu 2286, w którym stwierdziła prawdopodobną przyczynę katastrofy:
Krajowa Rada Bezpieczeństwa Transportu ustaliła, że prawdopodobną przyczyną tego wypadku był lot pierwszego oficera i nieskuteczne monitorowanie przez kapitana niestabilizowanego podejścia, co spowodowało zejście poniżej opublikowanego profilu zniżania. Do wypadku przyczyniło się pogorszenie wydajności kapitana wynikające z zażywania przez niego kokainy przed wypadkiem[2].
W kulturze[edytuj | edytuj kod]
Wypadek i późniejsze śledztwo są tematem 16. odcinka dokumentalnego serialu telewizyjnego Katastrofa w przestworzach, zatytułowanego „Niebezpieczne podejście”, wyemitowanego po raz pierwszy w lipcu 2016 r.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Accident Reports Reports [online], www.ntsb.gov [pdf].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u TRANS-COLORADO AIRLINES, INC., FLIGHT 2286, FAIRCHILD METRO III, SA227 AC, N68TC, BAYFIELD, COLORADO, JANUARY 19, 1988. National Transportation Safety Board. 4 luty 1989. NTSB/AAR-89/01.
- ↑ "COPILOT OF CRASHED AIRCRAFT HAD HISTORY OF ALCOHOL ABUSE". The Washington Post. 17 marca 1988. Archiwum z dnia 29 sierpnia 2016 r..
- ↑ L.A. Times Archives, Traces of Cocaine Found in Pilot of Plane That Crashed, Killing Nine, Los Angeles Times, 12 marca 1988 [dostęp 2024-05-11] (ang.).