Katarzyna Szustow

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Katarzyna Szustow
Data i miejsce urodzenia

1981
Warszawa

Narodowość

Polska

Strona internetowa

Katarzyna Szustow (ur. 1981 w Warszawie) – polska kuratorka, producentka projektów artystycznych i społecznych, specjalistka od komunikacji kultury, redaktorka radiowa, wydawczyni newslettera Nic Na Siłę[1]. Szefowa i założycielka "Szustow. Kultura i komunikacja"[2] – agencji doradczej zajmującej się wspieraniem rozwoju instytucji i wydarzeń kulturalnych.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka XVIII Liceum Ogólnokształcące im. Jana Zamoyskiego w Warszawie oraz Wydziału Wiedzy o Teatrze Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Ukończyła również Podyplomowe Studia Zarządzania Projektami Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.

Od połowy lat 90. produkuje wydarzenia artystyczne i współtworzy kształt instytucji, festiwali, prywatnych inicjatyw kulturalnych. Lata 2004–2006 pełniła funkcję dyrektor artystycznej Klubo-galerii Le Madame, gdzie m.in. zaprezentowała ponad 50 teatrów z Polski i zagranicy[3] (m.in. Grupę Sędzia Główny, Grupę Suka off)[4].

W latach 2008-2012 była kierowniczką Działu Komunikacji i Rozwoju w Teatrze Dramatycznym m.st. Warszawy im. Gustawa Holoubka[5], gdzie m.in. jako pierwsza w Polsce wprowadziła na stałe spektakle z audiodeskrypcją do repertuaru teatralnego (nie jako usługę dostarczaną zewnętrznie). W latach 2012–2015 współpracowała z Fundacją Krystyny Jandy na Rzecz Kultury odpowiadając za komunikację Teatru Polonia i Och-Teatru[5]. W latach 2010-2015 członkini komisji z ramienia Komisji Dialogu Społecznego ds. Kultury oraz grupy eksperckiej Biura Kultury/Centrum Komunikacji Społecznej oceniających wnioski złożone w konkursach m.st. Warszawy na realizację zadań publicznych.

Pracowała w radach programowych: Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego WARSZAWA CENTRALNA (2007–2012)[6], Plenarnego Zjazdu Informal European Theatre Meeting[7] (IETM, 2011)[8]. Współpracowała ze szwajcarskim Teatrem Gessnerallee i centrum artystycznym Rote Fabryk w Zurychu (2006).

Od 2011 prowadzi na zmianę z Mariuszem Kurcem i Krzysztofem Tomasikiem audycję w Radiu TOK FM „Lepiej późno niż wcale”[9] koncentrująca się na tematach LGBTQ+[10]. W latach 2010-2016 wspólnie z Karolem Radziszewskim i Agnieszką Weseli współtworzyła nieformalną inicjatywę prezentującą sztukę nieheteronormatywną POMADA[11].

W 2013 założyła firmę doradczą "Szustow. Kultura i komunikacja". Do najciekawszych projektów, z którymi współpracowała należy zaliczyć:

  • międzynarodową wystawę „Andrzej Wróblewski: Recto / Verso. 1948–1949, 1956–1957” dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej (luty 2015)
  • wystawę Very Lehndor­ i Holgera Trülzscha „Behind the Appearances” dla Fundacji Rodziny Staraków (jesień 2014)
  • opracowanie i wdrożenie kampanii komunikacyjnej projektu badawczego „Rodziny z wyboru w Polsce. Życie rodzinne osób nieheteroseksualnych”, realizowanego przez Instytut Psychologii Polskiej Akademii Nauk (wrzesień 2014)
  • organizacja, koordynacja i produkcja międzynarodowej, czterodniowej konferencji „Queer Kinship and Relationships” z udziałem naukowców z całego świata dla Instytutu Psychologii Polskiej Akademii Nauk (czerwiec 2015)
  • opracowanie strategii komunikacji wejście na rynek edukacji Bednarskiej Szkoły Realnej, eksperymentalnego liceum o profilu biznesowo-multimedialnym (2014)
  • współpracę z Teatrem T21, którego członkami i członkiniami zespołu są osoby z zespołem Downa i autyzmem (opieka medialna nad teatrem)
  • wejście na rynek Kwartalnika „Przekrój” po 3 letniej przerwie wydawniczej  

Kuratorka projektów performatywnych:

Club Wotever – wraz z Łukaszem Chotkowskim przygotowała cykl performansów zagranicznych artystów zrzeszonych wokół londyńskiego Klubu Wotever (Klubogaleria Le Madame, 2004)

2008 – ODKRYTE/ZAKRYTE – akcje performatywne wraz z Dorotą Sajewską i Pawłem Miśkiewiczam opracowała program akcji performatywnych[12] (m.in. jedyny w Polsce performance światowej sławy artysty body art Franko B[13] „Don’t Leave Me This Way”)

Przy Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym WARSZAWA CENTRALNA (dyrektorzy: Paweł Miśkiewicz i Dorota Sajewska) odpowiadała za program peformatywny, w ramach którego zaprezentowane zostały prace:

amerykańskiego performer body art Rona Atheya "Self-Obliteration #1: Ecstatic" (2008)[14],

„Głęboko na pięć sążni mój ojciec leży / Five Fathoms Deep My Father Lies” Juliany Snapper (2010), której spektakl odbył się w basenie Pałacu Młodzieży PKiN[15],  

w 2010 na zamówienie Teatru Dramatycznego powstała praca Aernouta Mika „Communitas”[16], która obecnie znajduje się w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej[17].  

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nic na siłę [online], nicnasile.com [dostęp 2017-03-29].
  2. ↑ SZUSTOW. – Szustow.com [online], szustow.com [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  3. ↑ Teatr w Polsce – polski wortal teatralny [online], www.e-teatr.pl [dostęp 2017-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30].
  4. ↑ Encyklopedia, Le Madame Sans-Gene [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  5. ↑ a b PRoto – 13.02.2014 – Wywiad z... Katarzyną Szustow o promocji teatru [online], 13 lutego 2014 [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  6. ↑ WARSZAWA CENTRALNA. tdramatyczny 2012-11-05. [dostęp 2017-03-29].
  7. ↑ m, KRAKÓW: spotkanie IETM i Reminiscencje Teatralne / Europejski Kongres Kultury [online], www.culturecongress.eu [dostęp 2017-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30] (pol.).
  8. ↑ IETM [online], www.ietm.org [dostęp 2017-03-29] (ang.).
  9. ↑ Katarzyna Szustow – Radio TOK FM, „TOK FM” [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  10. ↑ Lepiej Późno Niż Wcale – Radio TOK FM, „TOK FM” [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  11. ↑ Pomada 6 – TEST DUCHA 13-15 LISTOPADA 2015 [online], Pomada 6 [dostęp 2017-03-29] (pol.).
  12. ↑ Twarowski, Kasia Szustow poleca | chlodna25 blog [online] [dostęp 2017-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30].
  13. ↑ Franko B, „Franko B” [dostęp 2017-03-29].
  14. ↑ Self-Obliteration #1: Ecstatic [online], Vimeo [dostęp 2017-03-29].
  15. ↑ Telewizja Dramatyczna – MFT WARSZAWA CENTRALNA 2010: „Migracje" / Odcinek 10. tdramatyczny 2010-10-27. [dostęp 2017-03-29].
  16. ↑ Międzynarodowy Festiwal Teatralny Warszawa Centralna 2010: Migracje – Wydarzenia O.pl [online], O.pl Polski Portal Kultury [dostęp 2017-03-29] [zarchiwizowane z adresu 2017-03-30] (pol.).
  17. ↑ Telewizja Dramatyczna – MFT WARSZAWA CENTRALNA 2010: „Migracje" / Odcinek 03. tdramatyczny 2010-10-19. [dostęp 2017-03-29].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Katarzyna_Szustow&oldid=70089127”