Kamienica przy ulicy Londzina 10 w Raciborzu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy Londzina 10
Symbol zabytku nr rej. :
- A/1109/22 z 30.12.2022 (woj. śląskie)[1]
- A/1451/91 z 30.12.1991 (woj. katowickie)[2]
Ilustracja
Kamienica przy ulicy Londzina 10
Państwo

 Polska

Miejscowość

Racibórz

Adres

ul. Londzina 10

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

eklektyzm

Kondygnacje

3 piętra

Ukończenie budowy

koniec XIX wieku

Położenie na mapie Raciborza
Mapa konturowa Raciborza, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Londzina 10”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Londzina 10”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Londzina 10”
Położenie na mapie powiatu raciborskiego
Mapa konturowa powiatu raciborskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienica przy ulicy Londzina 10”
Ziemia50°05′41,6″N 18°12′50,2″E/50,094889 18,213944

Kamienica przy ulicy Londzina 10 – zabytkowa czterokondygnacyjna, mieszkalno-handlowa, eklektyczna kamienica znajdująca się w Raciborzu, przy ulicy Londzina 10, na rogu ulic Londzina i Stalmacha. Została wybudowana na przełomie XIX i XX wieku[a]. Mieści się w linii zabudowy ulicy, sąsiaduje z oficyną oraz zabytkową kamienicą przy ulicy Londzina 8. Elewacja budynku jest tynkowana, z zachowanym ornamentem, zwieńczona fryzem koronującym w formie konsolowym. Okna, ujęte w prostokątne obramienia, zwieńczone są fragmentami gzymsów oraz półkolistymi naczółkami[3]. W tylnych elewacjach znajdują się dwa ryzality. Od strony ulicy Stalmacha do kamienicy przylega eklektyczna oficyna z wyraźnymi elementami secesji. Jej fasada jest boniowana, przerywana pionowymi pasami płycinowymi. Okna znajdują się w prostokątnych obramieniach, otwory okienne i płyciny w najwyższej kondygnacji tworzą formę fryzu. Budynek posiada bogatą, reliefową dekorację z motywami geometrycznymi i roślinnymi[4] oraz półmansardowy dach[5]. 30 grudnia 1991 roku kamienicę wpisano do rejestru zabytków pod numerem A/1451/91[2] (obecnie A/1109/22).

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Dane z poszczególnych źródeł w kwestii czasu powstania kamienicy są nieco rozbieżne. Według Grzegorza Wawocznego (Zabytki powiatu raciborskiego, s. 83) budynek powstał w latach 1897–1909. Alicja Gałecka-Paduchowa (Kamienice Raciborza, s. 42) datuje powstanie kamienicy na lata 1900–1910, a w wykazie zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa widnieją lata 1897–1904.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Spis obiektów nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków z terenu województwa śląskiego (stan na 24 lutego 2023 r.) (pol.) wkz.katowice.pl [dostęp 2023-02-26]
  2. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo śląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023.
  3. Alicja Gałecka-Paduchowa: Kamienice Raciborza. Katowice: Centrum Dziedzictwa Kulturowego Górnego Śląska, 2001, s. 42. ISBN 83-85871-25-X. (pol.).
  4. Alicja Gałecka-Paduchowa: Kamienice Raciborza. Katowice: Centrum Dziedzictwa Kulturowego Górnego Śląska, 2001, s. 43. ISBN 83-85871-25-X. (pol.).
  5. Grzegorz Wawoczny: Zabytki powiatu raciborskiego. Racibórz: Wydawnictwo i Agencja Informacyjna WAW, 2007, s. 83. ISBN 978-83-89802-36-1. (pol.).