Przejdź do zawartości

Kamienica Pod Złotym Słońcem przy ulicy Drobnera we Wrocławiu

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica Pod Złotym Słońcem
Zur Goldenen Sonne
Symbol zabytku nr rej. A/5286/423/Wm z --.09.1983[1]
Ilustracja
Kamienica przy ulicy Bolesława Drobnera 10
Państwo

 Polska

Miejscowość

Wrocław

Adres

Bolesława Drobnera 10, Wrocław

Typ budynku

kamienica

Styl architektoniczny

neorenesans północny[2]

Kondygnacje

cztery

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Złotym Słońcem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Złotym Słońcem”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kamienica Pod Złotym Słońcem”
51,117115°N 17,033638°E/51,117115 17,033638
Multimedia w Wikimedia Commons

Kamienica Pod Złotym Słońcem – zabytkowa, narożna kamienica znajdująca się u zbiegu ulic Bolesława Drobnera i Dubois we Wrocławiu; kamienica ma przypisany adres ul. Drobnera 10.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kawiarnia Pod Słońcem w 1901 roku

Przed rokiem 1945[edytuj | edytuj kod]

Według Gminnej Ewidencji Zabytków miasta Wrocław budynek został wzniesiony w 1890 roku[3]. Inne źródła podają datę 1896 jako rok wykonania pierwszego projektu[1][4][2]. Jego autorem był niemiecki architekt Georg Schneider (1862-1944), autor takich zrealizowanych projektów jak m.in. Dom handlowy Tack, Dom handlowy braci Barasch lub Dom handlowy Domar[5]. W 1897 roku projekt został poprawiony[4]. W 1900 roku wykonano projekt rozbudowy kamienicy według projektu Wilhelma Kühnela[2]. Budynek był zaprojektowany jako budynek hotelowo-gastronomiczny. Na parterze umieszczona została kawiarnia Zur Goldenen Sonne („Pod Złotym Słońcem”), na I piętrze znajdowały się pomieszczenia klubokawiarni, na II piętrze prywatne gabinety. Czwartą kondygnację zajmowały mieszkania, prawdopodobnie właściciela i personelu[4]. W 1923 roku zmieniono funkcje budynku; wszystkie kondygnacje z wyjątkiem parteru przebudowano na mieszkania czynszowe. Pomieszczenia udekorowano stiukiem i założono nowe piece kaflowe[4]. Na parterze uruchomiona została piwiarnia Kuschel’s Bierhaus[6].

Po roku 1945[edytuj | edytuj kod]

Budynek nie został zniszczony podczas działań wojennych w 1945 roku. Na parterze budynku otwarta została apteka „Pod Eskulapem”[7]. W latach 2006–2007 kamienica została gruntownie wyremontowana[8]. W miejscu apteki „Pod Eskulapem” w roku 2016 rozpoczęła działalność apteka i drogeria sieci ZIKO[9].

Opis architektoniczny[edytuj | edytuj kod]

Budynek został wzniesiony na planie litery „L” z czterema i pięcioma osiami na elewacji tylnej. Jest murowany z cegły i otynkowany, czterokondygnacyjny z użytkowym poddaszem, podpiwniczony, o konstrukcji stalowej, ze stropami Kleina. Wewnętrzny układ pomieszczeń dwutraktowy. Klatka schodowa metalowa na stalowych dźwigarach z drewnianymi stopniami i ze stalową balustradą. Dwie fasady od ul. Drobnera i Dubois mają podobny wystrój architektoniczny. Obie fasady połączone są ośmiokątnym wykuszem w narożniku budynku, przechodzącym w jednokondygnacyjną wieżyczkę zakończoną pierwotnie banią zwieńczoną metalową sterczyną[2][4]. Elewacja od ul. Drobnera ozdobiona jest wykuszem na I piętrze, a od strony ul. Dubois dwukondygnacyjnym wykuszem na I i II  piętrze[4]. Wykusze połączone są z bocznymi balkonami opartymi na wspornikach i zwieńczone podobnymi w stylistyce balkonami. Elewacja parteru jest boniowana; wyższe partie gładko tynkowane[4]. Otwory okienne na parterze i na II piętrze zostały są zamknięte łukami odcinkowymi a okna wieżyczki na poziomie poddasza oraz jedno okno w szczycie - łukami pełnymi. Pozostałe otwory okienne są prostokątne z opaskami[4]. Pod oknami I i III piętra znajduje się gzyms międzykondygnacyjny. Elewacje z obu stron wieńczą szczyty ozdobione wydatnymi gzymsami i stożkowatymi sterczynami zakończonymi kulami. Od strony ul. Drobnera umieszczona dwa takie szczyty (jeden nad wykuszem, drugi w osi zewnętrznej), a od ulicy Dubois jeden w osi środkowej. Pomiędzy szczytami znajdują się małe facjaty nakryte wysokimi daszkami z metalowymi sterczynami – iglicami. Budynek pokryty został dachem pulpitowym[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo dolnośląskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 marca 2024.
  2. ↑ a b c d Eysymontt 2011 ↓, s. 757.
  3. ↑ System Informacji Przestrzennej Wrocławia: Gminna Ewidencja Zabytków ul. Drobnera 10. [dostęp 2022-08-12]. (pol.).
  4. ↑ a b c d e f g h i Zbigniew Łabęcki, Narodowy Instytut Dziedzictwa: Karta ewidencyjna zabytku nieruchomego. Wrocław ul. Drobnera 10. zabytek.pl, 1983. [dostęp 2022-08-12]. (pol.).
  5. ↑ Eysymontt 2011 ↓, s. 1022.
  6. ↑ Piwiarnnia Kuschela w portalu polska.org.
  7. ↑ Załącznik nr 2 do uchwały Nr LIII/1512/10 Rady Miejskiej Wrocławia z dnia 8 lipca 2010 r. Wykaz aptek ogólnodostępnych na terenie Miasta Wrocławia, poz. 46.
  8. ↑ Zdjęcia z okresu remontu.
  9. ↑ Powstały nowe apteki sieci Ziko, prawo.pl, 10.02.2016.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kamienica_Pod_Złotym_Słońcem_przy_ulicy_Drobnera_we_Wrocławiu&oldid=70268423”