Jurij Sywucha

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jurij Sywucha
Pełne imię i nazwisko

Jurij Petrowycz Sywucha

Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1958
Charków

Wzrost

189 cm

Pozycja

bramkarz

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1976 Metalist Charków 3 (-0)
1977–1978 Dynamo Kijów 1 (-0)
1979–1988 Metalist Charków 265 (-275)
1989–1994 Metałurh Zaporoże 117 (-94)
1994 Torpedo Zaporoże 6 (-13)
1994–1995 Zirka Kirowohrad 14 (-12)
1996 Enerhetyk Komsomolske 3 (-5)
1998 Nywa Winnica 0 (-0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1975–1976  ZSRR U-18 ? (?)
1977–1978  ZSRR U-20 ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2001–2004 Metalist Charków (asystent)
2005–2010 FK Charków (asystent)
2013– Ukraina (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Jurij Petrowycz Sywucha, ukr. Юрій Петрович Сивуха, ros. Юрий Петрович Сивуха, Jurij Pietrowicz Siwucha (ur. 13 stycznia 1958 w Charkowie) – radziecki i ukraiński piłkarz, grający na pozycji bramkarza, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek szkółki piłkarskiej "Trudowi Rezerwy" w Charkowie. W 1976 występował w drużynie rezerw Metalista Charków. W 1977 został zawodnikiem Dynama Kijów. Przez dwa sezony rozegrał tylko 1 mecz, dlatego powrócił do Metalista. Po 10 sezonach przeszedł do Metałurha Zaporoże. W sierpniu-październiku 1994 zagrał 6 meczów w składzie Torpeda Zaporoże, po czym odszedł do Zirki Kirowohrad. W 1996 bronił barw amatorskiego zespołu Enerhetyk Komsomolske, a w 1998 był na liście piłkarzy Nywy Winnica, ale nie rozegrał żadnego meczu. Po zakończeniu rundy jesiennej w grudniu 1998 zakończył karierę zawodową.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jako piłkarz radzieckiej reprezentacji U-18 zdobył w 1976 Juniorskie Mistrzostwo Europy. W 1977 zdobył Mistrzostwo Świata z radziecką reprezentacją U-20 w Tunezji.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Kilka lat po zakończeniu kariery zawodniczej rozpoczął karierę trenerską. Przez pewien czas pomagał trenerowi w zespole Metalista Charków. W styczniu 2005 przeszedł razem z grupą piłkarzy oraz głównym trenerem Hennadijem Łytowczenką do FK Charków[1], gdzie pomagał trenować bramkarzy. Od 2013 roku pracuje jako asystent trenera reprezentacji narodowej Ukrainy.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy klubowe[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]