Julia Pióro

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Julia Pióro
Data i miejsce urodzenia

1902
Warszawa

Data śmierci

1988

Zawód, zajęcie

poetka

Julia Pióro (ur. 1902 w Warszawie, zm. 1988) – polska poetka i pisarka, esperantystka.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Strona tytułowa książki wydanej w 1979 roku Hieroglifo.

Julia Biernacka studiowała nauki przyrodnicze i historię filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. W 1923 roku wyszła za mąż[1] za Jana Wacława Pióro, doktora chemii, twórcę esperanckiej nomenklatury chemicznej[2]. Mieszkali w Piastowie. Mieli dwóch synów[1]. Języka esperanto nauczyła się w 1956 roku, gdy miała 54 lata. Debiutowała w 1958 roku publikując w „Pola Esperantisto”. Pierwszą książkę El tero kaj etero dzięki wsparciu profesora Juana Regulo Péreza wydała w 1964 roku[3]. W Piastowie jedną z ulic nazwano jej imieniem[2].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

  • 1997: Obraz świata[4].
  • 1988: Malnova legendo: noveloj[5].
  • 1988: Nowele i opowiadania: Zeszyt 1-2[6].
  • 1988: Kastelo: rakonto[7].
  • 1987: Poezje: wybrane na stulecie esperanta[8].
  • 1987: Poemoj: elektitaj al jubileo de esperanto[9].
  • 1984: Wieczór świętej Anny. Opowiadania Czytelnik[10].
  • 1983: Preterpasado: poemoj[11].
  • 1981: Królestwo słońca[12].
  • 1981: Fenestro kristala: (noveloj kaj poemoj)[13].
  • 1978: Novele[!] i poematy[14].
  • 1978: Hieroglif: novele polskie tłumaczenia z języka oryginału esperanta[15].
  • 1964: El tero kaj etero[16].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Julia Pioro [online], literaturo.esperanto.net [dostęp 2021-05-21].
  2. a b Sławni Piastowianie [online], Miasto Piastów, 10 kwietnia 2015 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  3. Tyburcyusz Tyblewski, Ekde la debuto en „Pola Esperantisto” gis la debuto libra, „Pola Esperantisto” (4), 1965, s. 13.
  4. Julia Pióro, Obraz świata, wyd. 7 eld, Piastów: Jan Wacław Pióro, 1997, ISBN 978-83-906828-0-8 [dostęp 2021-05-21].
  5. Julia Pióro, Malnova legendo: noveloj, Piastów: s.n., 1988 [dostęp 2021-05-21].
  6. Julia Pióro, Nowele i opowiadania: Zeszyt 1-2, 1988 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  7. Julia Pióro, Kastelo: rakonto, Piastów: s.n., 1988 [dostęp 2021-05-21].
  8. Julia Pióro, Poezje: wybrane na stulecie esperanta, Pióro, 1987 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  9. Julia Pióro, Poemoj: elektitaj al jubileo de esperanto, Piastów: wydawca nieznany, 1987 [dostęp 2021-05-21].
  10. „Wieczór Świętej Anny” Julia Pióro [online], w.bibliotece.pl [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  11. Julia Pióro, Preterpasado: poemoj, na, 1983 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  12. Julia Pióro, Królestwo słońca, 1981 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  13. Julia Pióro, Fenestro kristala: noveloj kaj poemoj, Plejado. Beletra Eldon-Serio, Ascoli Piceno: Eldonis Lina Gabrielli, 1981 [dostęp 2021-05-21].
  14. Julia Pióro, Novele[!] i poematy, 1978 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  15. Julia Pióro, Hieroglif: novele polskie tlumaczenia z jezyka oryginalu esperanta, nakł. aut., 1978 [dostęp 2021-05-21] (pol.).
  16. Julia Pióro, El tero kaj etero, J. Régulo, 1964 [dostęp 2021-05-21] (esperanto).