Jolanta Skangiel-Kramska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jolanta Skangiel-Kramska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

29 marca 1942
Warszawa

Profesor nauk biologicznych
Specjalność: neurochemia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1973
Biologii Doświadczalnej PAN

Habilitacja

1989
Biologii Doświadczalnej PAN

Profesura

1997-12-16 16 grudnia 1997(dts)

Praca naukowa
Instytut

Biologii Doświadczalnej PAN

Stanowisko

Profesor zwyczajny

Okres zatrudn.

1964–2014

Instytut Badawczy

Biologii Doświadczalnej PAN

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi

Jolanta Maria Skangiel-Kramska (ur. 29 marca 1942 w Warszawie) – polska biolog i neurochemik, profesor nauk biologicznych (tyt.), emerytowany profesor zwyczajny w Instytucie Biologii Doświadczalnej im. Marcelego Nenckiego PAN w Warszawie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W latach 1959-1964 studiowała na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego[1]. Tytuł magistra biologii w zakresie biochemii uzyskała w 1964 r. na podstawie pracy pt. „Aktywność 5’-nukleotydazy w nerwach obwodowych normalnych i przecinanych”, którą wykonała pod kierunkiem prof. Stelli Niemierko. Bezpośrednio po studiach rozpoczęła pracę w Instytucie Nenckiego w Pracowni Cytochemii kierowanej przez prof. Aleksandrę Przełęcką, w charakterze asystenta naukowo technicznego, zajmując się metabolizmem lipidów u owadów, a następnie w zespole kierowanym przez prof. Stellę Niemierko (Pracownia Neurochemii) w Zakładzie Biochemii Instytutu. W trakcie zatrudnienia w Instytucie, które trwało do 2014, przeszła kolejne etapy awansu naukowego uzyskując w 1973 stopień doktora nauk biologicznych na podstawie rozprawy "Różne formy hydrolazy acetylocholinowej w nerwach obwodowych niektórych kręgowców" wykonanej pod kierunkiem prof. Stelli Niemierko. W 1989 uzyskała stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych na podstawie rozprawy "Rola wybranych neurotransmiterów w zjawiskach plastyczności w korze wzrokowej kota: zmiany w układach GABA-ergicznym, cholinergicznym i serotoninergicznym pod wpływem deprywacji wzrokowej”. W 1993 została kierownikiem Pracowni Molekularnych Podstaw Plastyczności Mózgu. W 1997 otrzymała tytuł profesora nauk biologicznych[2]. W latach 1992-2003 była Zastępcą Dyrektora Instytutu do spraw naukowych, a w latach 2003-2011 kierowała Zakładem Neurobiologii Molekularnej i Komórkowej Instytutu. Była też kierownikiem Studium Doktoranckiego w Instytucie Nenckiego (2011-2014)[1].

Do znaczących osiągnięć Jolanty Skangiel-Kramskiej zaliczyć można wykazanie istnienia różnych form hydrolazy acetylocholinowej w układzie nerwowym, kluczowego enzymu w procesach neurotransmisji, zbadanie udziału receptorów neuroprzekaźników w mechanizmach plastyczności układu nerwowego oraz zbadanie zmian neurochemicznych w plastyczności układu nerwowego.

Była członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Badań Układu Nerwowego (1990) a następnie jego wiceprezesem (1997-1999) i prezesem (2007-2009). Obecnie członek honorowy tego Towarzystwa (od 2013). Członek Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Society for Neuroscience, Federation of European Neuroscience Societies (FENS), International Brain Research Organization (IBRO)[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Srebrny Krzyż Zasługi (1989); Złoty Krzyż Zasługi (1998); Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2010); Nagroda Państwowa II stopnia (zespołowa) (1984); Nagroda im. B. Skarzyńskiego PTBioch (1988); Nagroda Sekretarza Naukowego PAN (zespołowa, 1978 i 1982); Nagroda Wydziału Nauk Biologicznych PAN (zespołowa, 1995 i 1999); Nagroda im. J. Konorskiego (zespołowa, PTBUN 2000)[1].

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  • J.Skangiel-Kramska (1997) Receptory Cholinergiczne; (w:) Receptory struktura, charakterystyka, funkcje (red. J.Z.Nowak i J.B.Zawilska), Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN 1997, str. 129-142.
  • J.Skangiel-Kramska (2000) Neuroprzekaźniki i ich receptory; (w:) Mózg a zachowanie (red. T.Górska, A.Grabowska, J.Zagrodzka), Warszawa, Wydawnictwo Maukowe, PWN 2000 str.129-142.
  • J.Skangiel-Kramska (2001) Glutamatergic and GABAergic systems in the adult barrel cortex plasticity. (in:) Plasticity of adult Barrel Cortex (ed. M.Kossut) Graham Publishing Co, Johnson City, TN, pp. 203–227.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • K.Pikoń (red.) Złota Księga Jubileuszu Polskiego Towarzystwa Biochemicznego, Wydawnictwo HELION Gliwice 2009 s.132.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Życiorys Profesor Jolanty Skangiel-Kramskiej. www.ptbun.org.pl. [dostęp 2020-04-22].
  2. Prof. dr hab. Jolanta Maria Skangiel-Kramska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-04-22].