Jezioro Berzyńskie
52°05′36″N 16°05′20″E/52,093333 16,088889
| |
| Położenie | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Region | |
| Wysokość lustra |
57,8-58,6 m n.p.m. |
| Morfometria | |
| Powierzchnia |
316,5-330,8 ha |
| Głębokość • średnia • maksymalna |
|
| Objętość |
7839,9 tys. m³ |
| Hydrologia | |
| Klasa czystości wody |
non[1] (w roku 2003) |
| Rzeki zasilające | |
| Rzeki wypływające | |
Położenie na mapie gminy Wolsztyn  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu wolsztyńskiego  | |
| 52°05′36″N 16°05′20″E/52,093333 16,088889
| |
Jezioro Berzyńskie – jezioro w woj. wielkopolskim, w pow. wolsztyńskim, w gminie Wolsztyn, leżące na terenie Pojezierza Poznańskiego[2].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Leży w południowo-zachodniej części miasta Wolsztyn. Przez jezioro przepływa rzeka Dojca.
Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 316,5 ha[1] do 330,8 ha[2][3]. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 57,8 m n.p.m.[1] lub 58,6 m n.p.m.[3] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,4 m[2][3], natomiast głębokość maksymalna 4,5 m[2][3].
Powierzchnia zlewni całkowitej jeziora wynosi 210,9 km².[2]
Czystość wód[edytuj | edytuj kod]
W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do wód pozaklasowych[1][2] i poza kategorią podatności na degradację[2]. W 1998 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
Nad jeziorem gniazdują następujące gatunki ptaków: bąk zwyczajny, bączek zwyczajny, gęś gęgawa, perkoz dwuczuby, łyska, perkozek, kokoszka, wodnik zwyczajny, kropiatka, kaczka krzyżówka, zielonka, głowienka zwyczajna, błotniak stawowy, dzięcioł duży, dzięciołek, remiz, rudzik, słowik rdzawy, sikora modra, sikora bogatka, wąsatka, trzciniak, łozówka, kukułka, zimorodek, raniuszek, łabędź niemy i trzcinniczek zwyczajny. Z ryb w jeziorze żyją: okoń, płoć, wzdręga, ukleja, lin, karp, sandacz, szczupak, węgorz, krąp, leszcz, sum i piskorz. Na połów niektórych ryb obowiązują limity, a w ogóle nie wolno łowić różanki pospolitej, piskorza, kozy pospolitej i śliza[4].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ a b c d e f g h Raport o stanie środowiska w Wielkopolsce w roku 2003. s. 1,19. [dostęp 2021-10-24].
- ↑ a b c d Według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 555. ISBN 83-232-1732-7.
- ↑ PZW, tablica informacyjna w Niałku Wielkim
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Maluśkiewicz, Słownik Krajoznawczy Wielkopolski, Warszawa-Poznań: PWN, 1992.
- J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 2002, ISBN 83-01-13897-1.
- Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12677-9.
- Marek Lityński, Obra - przewodnik dla kajakarzy, Pascal, 2005, ISBN 83-7304-444-2, ISBN 978-83-7304-444-9.