Jerzy Ludwik Zieliński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Ludwik Zieliński
Data urodzenia

1921

Data i miejsce śmierci

21 grudnia 1991
Warszawa

profesor zwyczajny nauk technicznych
Specjalność: budownictwo
Profesura

1969 (ndzw.) 1976 (zw.)

Uczelnia

Politechnika Warszawska

Nagrobek Jerzego Ludwika Zielińskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Jerzy Ludwik Zieliński (ur. 1921, zm. 21 grudnia 1991 w Warszawie) – polski inżynier budownictwa, profesor zwyczajny Politechniki Warszawskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Związany zawodowo z Wydziałem Inżynierii Lądowej, od 1969 profesor nadzwyczajny konstrukcji żelbetowych. W latach 1969-1973 dziekan Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Od 1970 pracował w Instytucie Konstrukcji Budowlanych, a od 1973 w Instytucie Przemysłu Budowlanego. W 1976 został mianowany profesorem zwyczajnym.

Zmarł w 1991, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 171, rząd 2, grób 9)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]