Jerzy Żaba

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Marek Żaba
profesor nauk geologicznych
Specjalność: nauka o Ziemi
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1980
Uniwersytet Warszawski

Habilitacja

2000
Państwowy Instytut Geologiczny

Profesura

9 września 2013[1]

Uczelnia

Uniwersytet Śląski

Jerzy Marek Żaba – profesor nauk geologicznych Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, kierownik tamtejszej Katedry Geologii Podstawowej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1973 ukończył studia na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał w roku 1980 na Uniwersytecie Warszawskim w specjalności mineralogia, petrografia i geochemia, natomiast stopień doktora habilitowanego w roku 2000 w Państwowym Instytucie Geologicznym w Warszawie, w specjalności geologia strukturalna[2].

Prowadził badania naukowe w różnych miejscach, między innymi w Czechach (lata 1980, oraz 1982–1985), w Mongolii (rok 1981) oraz w górach Hoggar (Sahara Centralna) w Algierii (lata 1986–1987). W latach 2001–2005 brał udział w projekcie „Paleozoiczna akrecja Polski”, uczestniczy w badaniach w ramach projektu EUROPROBE: Trans-European Suture Zone i w pracach nad utworzenia w Peru parku narodowego Kanion Colca[2].

Jest autorem lub współautorem ponad 100 prac publikowanych, w tym Ilustrowanej encyklopedii skał i minerałów oraz przewodnika Zbieramy minerały i skały. Przewodnik po Dolnym Śląsku[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Prof. dr hab. Jerzy Marek Żaba, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2019-04-01].
  2. a b c d Biogram na stronie Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Śląskiego