Jean Aicard

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jean Aicard
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 lutego 1848
Tulon

Data i miejsce śmierci

13 maja 1921
Paryż

Narodowość

francuska

podpis
Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)

Jean Aicard (ur. 4 lutego 1848 w Tulonie, zm. 13 maja 1921 w Paryżu) – francuski poeta, pisarz i dramaturg[1], członek Akademii Francuskiej od 1909 r. (fotel 10)[2], najbardziej znany z wierszy o tematyce prowansalskiej[1].

Studiował prawo, lecz zrezygnował ze studiów na rzecz twórczości literackiej. W 1867 r. wydał swój pierwszy tomik poezji pt. Jeunes croyances. Po wojnie francusko-pruskiej wyjechał do Paryża[1]. Jego dzieła były nagradzane przez Akademię Francuską, dwukrotnie otrzymał Prix Montyon (w 1874 r. za Poèmes de Provence, w 1876 r. za La chanson de l’enfant), w 1881 r. otrzymał Prix Vitet za Miette et Noré, a w 1883 r. Prix de Poésie za Éloge de Lamartine[2]. Za jego najbardziej znaną sztukę uważa się Le Père Lebonnard (wyst. 1889)[1].

Oficer Legii Honorowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jean Aicard, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-02-27] (ang.).
  2. a b c Jean AICARD. Akademia Francuska. [dostęp 2022-02-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-26)]. (fr.).