Jarosław Leitgeber
 Portret z lat 20. XX wieku | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
księgarz, wydawca |
Jarosław Saturnin Leitgeber (ur. 18 listopada 1848 w Poznaniu, zm. 22 maja 1933 tamże) – polski księgarz i wydawca.
Brat Mieczysława Antoniego Leitgebera, stryj Witolda Stanisława Leitgebera.
W latach 1873–1906 prowadził w Poznaniu drukarnię. Od 1884 prowadził, zakupione od brata Mieczysława, księgarnię, skład nut i wypożyczalnię. Od 1873 wydawał „Kalendarz Poznański”. W latach 1910–1918 był prezesem Związku Księgarzy Polskich na Rzeszę Niemiecką.
Pisał i wydawał prace z zakresu księgarstwa, prowadził działalność kulturalną w prowadzonych przez siebie ośrodkach. Łącznie wydał ok. 300 publikacji. Utwory własnego autorstwa z przeznaczeniem dla młodzieży podpisywał pseudonimem Jan Płozymir. Od 1884 do 1897 wydawał czasopismo „Muzyka Kościelna”, a także liczne utwory religijne i śpiewniki, w dużej mierze autorstwa Józefa Surzyńskiego[1].
Zmarł 22 maja 1933 w Poznaniu[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ red. Jerzy Topolski, Dzieje Poznania, tom 2, PWN, Warszawa-Poznań, 1994, s.738, ISBN 83-01-08194-5
- ↑ Wydarzenia. „Kronika Miasta Poznania”. 2-3, s. 281, 1933.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Antoni Gąsiorowski, Jerzy Topolski [red.]: Wielkopolski Słownik Biograficzny. Warszawa-Poznań: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1981, s. 409-410. ISBN 83-01-02722-3.
- Z kraju. Ś. p. Jarosław Leitgeber. „Kurier Warszawski”, s. 4, Nr 141 z 1933.