Janusz Szablicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Janusz Szablicki
Data i miejsce urodzenia

20 października 1937
Sosnowiec

Dziedzina sztuki

literatura

Janusz Szablicki (ur. 20 października 1937 w Sosnowcu) – polski pisarz fantastyki naukowej o wymowie ekologicznej i cywilizacyjnej.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w 1972 na łamach „Młodego Technika” opowiadaniem Gra w berka[1]. W 1976 za tekst Autotranslacja uzyskał wyróżnienie w konkursie „Nurtu". W 1978 wydał pierwszy zbiór opowiadań w serii Stało się jutro: Konflikt, a w 1980 następny – Trzecie stadium ewolucji. Najlepiej ocenianym zbiorem jest Dla każdego inny raj 1982.

Opowiadania Janusza Szablickiego, nawiązujące do przygodowych, popularnych wzorców fantastyki naukowej, kontynuują tematykę prozy lat sześćdziesiątych. Autor, nie zawsze z sukcesem, próbuje oddać swoistość świata przedstawionego za pomocą neologizmów. Na uwagę zasługują zwłaszcza utwory Holoman; Kłamstwo; Ucieczka, będące przykładami psychologicznej i ekologicznej odmiany SF[1].

Choć Szablickiemu nie udało się osiągnąć popularności, zdaniem krytyków był on pisarzem młodego pokolenia, który najbardziej zasługuje na uwagę. Jego pisarstwo cechowała sprawność warsztatowa narracji, użycie całej palety przyszłościowych neologizmów, nieczęsta w czasie tryumfów Stanisława Lema i Janusza Zajdla samodzielność i oryginalność stylu, oraz łączenie fantastyki naukowej z prozą przygodową[2].

Proza Szablickiego doczekała się przekładów na język rosyjski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Janusz Szablicki, [w:] encyklopediafantastyki.pl [dostęp 2020-02-18].
  2. Antoni Smuszkiewicz, Zaczarowana gra. Zarys dziejów polskiej fantastyki naukowej, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1982, s. 330.