Przejdź do zawartości

Jan Wojtyga (nauczyciel)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Wojtyga
Data i miejsce urodzenia

1 września 1854
Otałęż

Data i miejsce śmierci

17 maja 1913
Kraków

poseł do austriackiej Rady Państwa

kadencja X

Okres

od 31 stycznia 1901
do 31 stycznia 1907

Przynależność polityczna

Koło Polskie od 1901 konserwatyści stańczycy od 1904 Polskie Centrum Ludowe

Poprzednik

Michał Danielak

Jan Wojtyga (ur. 1 września 1854 w Otałężu, pow. mielecki, zm. 17 maja 1913 w Krakowie) – nauczyciel, działacz oświatowy, poseł konserwatywny do austriackiej Rady Państwa.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył gimnazjum w Tarnowie i Instytut Kształcenia Nauczycieli w Krakowie[1]. Młodszy nauczyciel w dwuklasowej szkole oddziałowej męskiej w Półwsi Zwierzynieckiej (1875)[2] (od 1909 część Krakowa). Nauczyciel i kierownik szkoły dwuklasowej w Kwaczale, w pow. chrzanowskim (1877-1880)[3], następnie dwuklasowej szkoły w Bieńczycach (1881-1891)[4], dwuklasowej szkoły Grzegórzkach (1892-1893)[5] i 5-klasowej etatowej szkoły mieszanej – od 1909 szkoły krakowskiej nr 31 mieszanej w Półwsi Zwierzynieckiej (1894-1913)[6] w pow. krakowskim. Członek Okręgowej Rady Szkolnej w Krakowie (1888-1889, 1892-1894-1899)[7]. Członek państwowej Komisji Egzaminacyjnej dla nauczycieli w Krakowie (1909-1913)[8].

Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Oświaty Ludowej w Krakowie (1909-1910)[9]. Wiceprzewodniczący (1906–1907)[10] członek Zarządu (1908-1910)[11] Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego we Lwowie, od 1908 był członkiem honorowym towarzystwa.

Był posłem do austriackiej Rady Państwa X kadencji (31 stycznia 1901 – 30 stycznia 1907), wybrany w kurii IV (gmin wiejskich) w okręgu wyborczym nr 1 (Kraków-Wieliczka–Chrzanów)[12]. W parlamencie austriackim należał do Koła Polskiego w Wiedniu, najpierw do grupy konserwatystów krakowskich – stańczyków, potem od 1904 do Polskiego Centrum Ludowego[1].

Rodzina i życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Syn nauczyciela ludowego Wojciecha. Ożenił się z Heleną z Majewskich, z którą miał dwie córki i trzech synów[1]. Został pochowany na Cmentarzu Salwatorskim w grobowcu rodzinnym (sektor SC3-A-4)[13].

Grób Jana Wojtygi i Bolesława Adamczyka na cmentarzu Salwatorskim w Krakowie

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Wojtyga, Jan – Parlamentarier 1848-1918 online [6.10.2019]
  2. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1876, s. 439;
  3. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1877, s. 403; 1878, s. 392; 1879, s. 385; 1880, s. 389;
  4. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881, s. 414; 1882, s. 414; 1883, s. 415; 1883, s. 394; 1884, s. 394; 1885, s. 394; 1886, s. 394; 1887, s. 394; 1888, s. 394; 1889, s. 449; 1890, s. 449; 1891, s. 448;
  5. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1892, s. 449; 1893, s. 449;
  6. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1894, s. 449; 1895, s. 449; 1896, s. 449; 1897, s. 449; 1898, s. 482; 1899, s. 482; 1900, s. 538; 1901, s. 538; 1902, s. 584; 1903, s. 584; 1904, s. 584; 1905, s. 583; 1906, s. 612; 1907, s. 612; 1908, s. 612; 1909, s. 662; 1910, s. 662; 1911, s. 705; 1912, s. 705; 1913, s. 705;
  7. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1888, s. 362; 1889, s. 406; 1892, s. 406; 1893, s. 406; 1894, s. 406; 1895, s. 406; 1896, s. 406; 1897, s. 406; 1898, s. 482; 1899, s. 482;
  8. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1909, s. 573; 1910, s. 573; 1911, s. 573; 1912, s. 607;
  9. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1910, s. 960; Sprawozdanie Zarządu Krakowskiego Towarzystwa Oświaty Ludowej za 1909, "Oświata Ludowa" nr 1 z 1910, s. 24
  10. ↑ Małgorzata Przeniosło, Towarzystwo Pedagogiczne we Lwowie w latach 1868-1906 (wybrane zagadnienia), "Studia z historii społeczno-gospodarczej" t. 13, 2014, s. 51
  11. ↑ Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1908, s. 898; 1909, s. 858; 1910, s. 958;
  12. ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 417.
  13. ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych [online], krakowsalwator.artlookgallery.com [dostęp 2020-08-02].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jan_Wojtyga_(nauczyciel)&oldid=73154474”