Jan Lembas

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Lembas
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1914
Swoszowice

Data i miejsce śmierci

6 maja 2000
Zielona Góra

Przewodniczący prezydium WRN w Zielonej Górze / wojewoda zielonogórski[1]
Okres

od 5 grudnia 1956
do 1980

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Poprzednik

Szczepan Jurzak

Następca

Zbigniew Cyganik

Poseł VIII kadencji Sejmu PRL
Okres

od 23 marca 1980
do 31 sierpnia 1985

Przynależność polityczna

Polska Zjednoczona Partia Robotnicza

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Sztandaru Pracy I klasy Order Sztandaru Pracy II klasy Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal im. Ludwika Waryńskiego

Jan Lembas (ur. 16 maja 1914 w Swoszowicach – ob. część Krakowa, zm. 6 maja 2000 w Zielonej Górze) – polski polityk, poseł na Sejm PRL VIII kadencji, w latach 1956–1973 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa zielonogórskiego, następnie wojewoda zielonogórski (1973–1980). Budowniczy Polski Ludowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie związanej z Polską Partią Socjalistyczną. Uzyskał wykształcenie średnie ogólne, po czym pracował m.in. w Towarzystwie Ubezpieczeniowym „Feniks” w Krakowie. Wziął udział w wojnie obronnej w 1939, potem do 1945 pracował jako robotnik; był członkiem Armii Krajowej. Po zakończeniu wojny przeniósł się na Dolny Śląsk, gdzie w 1950 ukończył studia w Wyższym Studium Prawa Administracyjnego we Wrocławiu.

Od 1945 należał do Polskiej Partii Robotniczej, a następnie do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pracował w administracji państwowej, najpierw w Wydziale Powiatowym w Namysłowie, później jako wicestarosta (1949–1950) oraz przewodniczący prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Kożuchowie, następnie w Nowej Soli. Był członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego PZPR. W 1952 został sekretarzem prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Zielonej Górze (do 1954). W latach 1954–1956 studiował w Centralnej Szkole Partyjnej PZPR w Warszawie.

Od 1956 do 1973 sprawował funkcję przewodniczącego prezydium WRN w Zielonej Górze, następnie wojewody zielonogórskiego (1973–1980). Był jednocześnie członkiem egzekutywy Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Zielonej Górze (1956–1980).

W 1980 w okręgu Zielona Góra uzyskał mandat posła na Sejm PRL VIII kadencji z ramienia PZPR. Zasiadał w Komisji Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska.

Odznaczony Orderem Budowniczych Polski Ludowej (1974)[2], Orderem Sztandaru Pracy I i II klasy (1964)[3], Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4] oraz Medalem im. Ludwika Waryńskiego[5].

Zmarł w 2000. Został pochowany na Starym Cmentarzu przy ul. Wrocławskiej w Zielonej Górze[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Do 9 grudnia 1973 przewodniczący prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej województwa zielonogórskiego, od 17 grudnia 1973 wojewoda.
  2. Wręczenie odznaczeń w Belwederze, „Dziennik Polski”, 1974, nr 172, s. 3
  3. Lista odznaczonych, „Trybuna Robotnicza”, nr 170, 20 lipca 1964, s. 2
  4. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400
  5. W uznaniu zasług, „Życie Partii”, nr 23, 16 listopada 1988, s. 20
  6. Wyszukiwarka grobów w Zielonej Górze

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]