Jan Krzycki

Jan Krzycki
	; Kotwicz
Rodzina	Krzyccy herbu Kotwicz
Data śmierci	1720
Ojciec	Stanisław Krzycki
Matka	Ewa Raczyńska
Żona	Eleonora Suchorzewska

Jan Krzycki herbu Kotwicz (zm. 1720) – kasztelan nakielski.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Ojcem jego był Stanisław, kasztelan poznański. Matka Ewa Raczyńska herbu Nałęcz, była córką Zygmunta, surrogatora nakielskiego grodzkiego. Ożenił się z Eleonorą Suchorzewską, z której urodzili się 2 córki i 6 synów: Antonina – późniejsza żona Jana Michała Goetzendorf-Grabowskiego, kasztelana elbląskiego; Joanna, późniejsza żona Stanisława Bnińskiego, starosty nakielskiego. Z synów Antoni pełnił urząd kasztelana krzywińskiego.

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

Początkowo pełnił urząd podstolego kaliskiego od 1695 roku. W latach 1713-1720 sprawował urząd kasztelana nakielskiego. Był dziedzicem Dzbarza i Służewca, Imielina, Pyr i Powsina.

Poseł na sejm 1701 roku i sejm z limity 1701-1702 roku z województwa kaliskiego^[1]. Sędzia kapturowy ziemstwa i grodu poznańskiego w 1704 roku^[2]. Jako poseł województwa kaliskiego był uczestnikiem Walnej Rady Warszawskiej 1710 roku^[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 350.
↑ Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 416.
↑ Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Adam Boniecki, "Herbarz Polski" (tom XIII, str. 13, Krzyccy herbu Kotwicz)

[1] Diariusz Sejmu Walnego Warszawskiego 1701-1702, Warszawa 1962, s. 350.

[2] Akta sejmikowe województw poznańskiego i kaliskiego. Lata 1696-1732, wyd. Michał Zwierzykowski, Poznań 2008, s. 416.

[3] Volumina Legum, t. VI, Petersburg 1860, s. 99.

[1]

[2]

[3]