Jan Caradja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Caradja
Ilustracja
hospodar Wołoszczyzny
Okres

od 1812
do 1818

Dane biograficzne
Data urodzenia

1754

Data śmierci

1844

Dzieci

Rallou Karatza

Jan Caradja (rum. Ioan Caragea, gr. Ἰωάννης Γεώργιος Καρατζάς ur. 1754, zm. 1844) – hospodar Wołoszczyzny w latach 1812-1818.

Pochodził z greckiej rodziny fanariockiej, był spokrewniony z rodziną Mavrocordatów. Objął tron wołoski po zakończeniu wojny rosyjsko-tureckiej, w której Imperium Osmańskie poniosło kolejną porażkę nieco osłabiającą jego wpływy w księstwach naddunajskich – powrócono m.in. do postanowień z 1802, zgodnie z którymi Turcja miała mianować hospodarów w uzgodnieniu z Rosją. Mimo to, Jan Caradja obawiał się reakcji dworu sułtańskiego na swoje bliskie kontakty z Rosją, w związku z czym w 1818 zbiegł przez Siedmiogród do Włoch. Okres jego rządów charakteryzował się skrajnym uciskiem podatkowym, co wzbudziło bardzo aktywną opozycję bojarską.

Jego córką była Rallou Karatza.

Literatura[edytuj | edytuj kod]

  • J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.