Jack Waite

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jack Waite
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1969
Madison

Wzrost

185 cm

Gra

praworęczny

Status profesjonalny

1993

Zakończenie kariery

2002

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0

Najwyżej w rankingu

410 (21 czerwca 1993)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

3

Najwyżej w rankingu

44 (8 września 1997)

Australian Open

2R (1997–2001)

Roland Garros

2R (2001)

Wimbledon

2R (1997, 2000)

US Open

3R (1997)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska panamerykańskie
złoto Mar del Plata 1995 gra mieszana

Jack Waite (ur. 1 maja 1969 w Madison) – amerykański tenisista.

Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodowy tenisista Waite występował w latach 1993–2002.

Sukcesy odnosił głównie w grze podwójnej, w której odniósł 3 zwycięstwa rangi ATP World Tour oraz awansował do 8 finałów.

Waite zdobył również złoty medal igrzysk panamerykańskich w Mar del Plata w 1995 roku w konkurencji gry mieszanej, wspólnie z Shaun Stafford.

W rankingu gry pojedynczej Waite najwyżej był na 410. miejscu (21 czerwca 1993), a w klasyfikacji gry podwójnej na 44. pozycji (8 września 1997).

Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra podwójna (3–8)[edytuj | edytuj kod]

Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 2 października 1994 Palermo Ceglana Holandia Tom Kempers Wielka Brytania Neil Broad
Stany Zjednoczone Greg Van Emburgh
7:6, 6:4
Finalista 1. 8 października 1995 Walencja Ceglana Holandia Tom Kempers Hiszpania Tomás Carbonell
Hiszpania Francisco Roig
5:7, 3:6
Zwycięzca 2. 14 stycznia 1996 Auckland Twarda Południowa Afryka Marcos Ondruska Szwecja Jonas Björkman
Nowa Zelandia Brett Steven
walkower
Finalista 2. 4 sierpnia 1996 Amsterdam Ceglana Szwecja Rikard Bergh Stany Zjednoczone Donald Johnson
Stany Zjednoczone Francisco Montana
4:6, 6:3, 2:6
Zwycięzca 3. 6 października 1996 Marbella Ceglana Australia Andrew Kratzmann Argentyna Pablo Albano
Argentyna Lucas Arnold Ker
6:7, 6:3, 6:4
Finalista 3. 15 czerwca 1997 Bolonia Ceglana Stany Zjednoczone Dave Randall Brazylia Gustavo Kuerten
Brazylia Fernando Meligeni
2:6, 5:7
Finalista 4. 26 sierpnia 1997 Boston Twarda Stany Zjednoczone Dave Randall Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
4:6, 2:6
Finalista 5. 30 sierpnia 1998 Boston Twarda Południowa Afryka Chris Haggard Holandia Jacco Eltingh
Holandia Paul Haarhuis
3:6, 2:6
Finalista 6. 25 lipca 1999 Stuttgart Ceglana Macedonia Północna Ałeksandar Kitinow Brazylia Jaime Oncins
Argentyna Daniel Orsanic
2:6, 1:6
Finalista 7. 30 lipca 2000 San Marino Ceglana Argentyna Gastón Etlis Czechy Tomáš Cibulec
Czechy Leoš Friedl
6:7(1), 5:7
Finalista 8. 12 listopada 2000 Lyon Dywanowa (hala) Chorwacja Ivan Ljubičić Holandia Paul Haarhuis
Australia Sandon Stolle
1:6, 7:6(2), 6:7(7)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]