Iwan Kucenko

Iwan Kucenko

Иван Иванович Куценко

kapitan
Data i miejsce urodzenia	1913 Torgowoje, obwód rostowski
Data i miejsce śmierci	28 marca 1945 Gdańsk
Przebieg służby
Lata służby	1935–1939, 1941–1945
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	342 pułk piechoty 136 Dywizji Piechoty 47 Korpusu Piechoty
Stanowiska	zastępca dowódcy batalionu, dowódca batalionu, zastępca dowódcy pułku
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Odznaczenia

Iwan Iwanowicz Kucenko (ros. Иван Иванович Куценко, ur. 1913 we wsi Torgowoje obecnie w rejonie zawietinskim w obwodzie rostowskim, zm. 28 marca 1945 pod Gdańskiem) – radziecki wojskowy, kapitan, uhonorowany pośmiertnie tytułem Bohatera Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys

Miał wykształcenie niepełne średnie, pracował w sowchozie, od 1935 do 1939 odbywał służbę w Armii Czerwonej. W lipcu 1941 ponownie został powołany do armii, od października 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Kalinińskim, 20 listopada 1941 został ciężko ranny. Po wyleczeniu został skierowany na kursy „Wystrieł”, po ukończeniu których w listopadzie 1943 wrócił na front, walcząc kolejno na 1 i 2 Froncie Ukraińskim oraz 1 i 2 Białoruskim jako zastępca dowódcy i dowódca batalionu piechoty i zastępca dowódcy 342 pułku piechoty 136 Dywizji Piechoty 47 Korpusu Piechoty 70 Armii. Brał udział w operacji kijowskiej, żytomiersko-berdyczowskiej, korsuń-szewczenkowskiej, lwowsko-sandomierskiej, mławsko-elbląskiej i pomorskiej. Latem 1944 brał udział w walkach i forsowaniu Wisły w okolicach Annopola, w październiku 1944 wraz z batalionem został przerzucony w rejon Serocka, 21-22 października 1944 uczestniczył w walkach w okolicach Zegrza i Izbicy, gdzie dowodzony przez niego batalion zniszczył niemiecki garnizon oraz trzy czołgi i 8 dział i zdobył wiele sprzętu. I. Kucenko został za to odznaczony orderem decyzją dowódcy 65 Armii. 14 stycznia 1945 342 pułk piechoty przełamał niemiecką obronę w rejonie wsi Stanisławowo w powiecie legionowskim, następnie kontynuował natarcie w kierunku Nowego Dworu Mazowieckiego, zadając Niemcom duże straty, w tych działaniach bojowych wyróżnił się batalion dowodzony przez I. Kucenkę. Od 25 stycznia brał udział w walkach pod Toruniem i w wyzwalaniu miasta (zajętego 1 lutego); za zasługi bojowe został mianowany zastępcą dowódcy pułku. Uczestniczył w natarciu w kierunku na Chojnice i walkach pod Gdańskiem, gdzie zginął. Został pochowany w Sopocie.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 29 czerwca 1945)
• Order Lenina (pośmiertnie, 29 czerwca 1945)
• Order Czerwonego Sztandaru (7 sierpnia 1944)
• Order Kutuzowa III klasy (10 lutego 1945)
• Order Aleksandra Newskiego (11 listopada 1944)
• Order Czerwonej Gwiazdy (2 marca 1944)

Bibliografia

• Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-28]