It’s Not Unusual
| Wykonawca singla z albumu Along Came Jones | ||||
| Toma Jonesa | ||||
| Strona B |
To Wait for Love | |||
|---|---|---|---|---|
| Wydany |
22 stycznia 1965 | |||
| Nagrywany |
11 listopada 1964 w Decca Records w West Hampstead | |||
| Gatunek | ||||
| Długość |
2:03 | |||
| Wydawnictwo | ||||
| Producent |
Peter Sullivan | |||
| Autor |
Les Reed, Gordon Mills | |||
| Singel po singlu | ||||
| ||||
It’s Not Unusual – utwór muzyczny walijskiego piosenkarza Toma Jonesa, wydany w 1965 jako pierwszy singiel z debiutanckiego albumu studyjnego artysty pt. Along Came Jones. Piosenkę napisali Les Reed i Gordon Mills.
Les Reed i Gordon Mills napisali piosenkę z myślą o Sandie Shaw, a Tom Jones nagrał jedynie wersję demo utworu[1]. Demo zostało zarejestrowane jesienią 1964 w studiu Regent Sound przy Denmark Street, w nagraniach uczestniczą Jones jako wokalista, Reed na pianinie oraz Chris Slade na perkusji[1]. Eve Taylor, menedżerka Shaw, odrzuciła nagranie, po czym Jones postanowił nagrać własną wersję i wydać ją jako singiel[1]. Nagranie odbyło się w listopadzie 1964 w Decca Studios w West Hampstead[1]. Oprócz Jonesa uczestniczyli w nim m.in. wokaliści z zespołu The Ivy League oraz gitarzysta Joe Moretti[1].
Utwór został wydany nakładem Decca Records na początku 1965 w Wielkiej Brytanii[1]. Stopniowo zyskiwał zainteresowanie słuchaczy, był coraz częściej emitowany w radiu – najpierw w Radiu Luxembourg, a następnie także w innych rozgłośniach[2]. 17 lutego 1965 trafił na brytyjską listę przebojów – debiutował na 39. miejscu[3], a po kilku tygodniach dotarł na szczyt zestawienia[4]. 10 kwietnia pojawił się po raz pierwszy na amerykańskiej liście Billboard Hot 100[5], ostatecznie dotarł do 10. miejsca w notowaniu[6]. Cieszył się dużą popularnością także w Irlandii, gdzie dotarł do szóstego miejsca listy Irish Singles Chart[7], oraz w Afryce Południowej, gdzie okazał się jednym z najczęściej granych singli w 1965[8].
Na stronie B singla znalazł się utwór „To Wait for Love” autorstwa Burta Bacharacha[9].
Singiel uzyskał certyfikat srebrnej płyty za sprzedaż w nakładzie ponad 200 tys. egzemplarzy[10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f Tom Jones, Na szczyt i z powrotem. Autobiografia, Jakub Michalski (tłum.), Penguin Books, Wydawnictwo SQN, 2015, s. 150–153, ISBN 978-83-7924-623-6.
- ↑ Tom Jones, Na szczyt i z powrotem. Autobiografia, Jakub Michalski (tłum.), Penguin Books, Wydawnictwo SQN, 2015, s. 157, ISBN 978-83-7924-623-6.
- ↑ Official Singles Chart Top 50 / 11 February 1965 – 17 February 1965. officialcharts.com. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ Official Singles Chart Top 50 / 11 March 1965 – 17 March 1965. officialcharts.com. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ The Hot 100 – Week of April 10, 1965. billboard.com. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ The Hot 100 – Week of May 29, 1965. billboard.com. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ The Irish Charts – All there is to know. irishcharts.ie. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ Top 20 Hit Singles of 1965. rock.co.za. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ Tom Jones, Na szczyt i z powrotem. Autobiografia, Jakub Michalski (tłum.), Penguin Books, Wydawnictwo SQN, 2015, s. 173, ISBN 978-83-7924-623-6.
- ↑ Award – BPI. bpi.co.uk. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).