Ingrīda Barkāne
| Data i miejsce urodzenia |
18 stycznia 1948 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
186 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Ingrīda Barkāne z domu Verbele (ur. 18 stycznia 1948 w Lipawie[1][2]) – łotewska lekkoatletka startująca w barwach Związku Radzieckiego, sprinterka i płotkarka.
Zdobyła brązowy medal w biegu na 400 metrów na europejskich igrzyskach juniorów w 1966 w Odessie[3]. Odpadła w półfinale tej konkurencji na igrzyskach olimpijskich w 1968 w Meksyku[1][2].
Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Inta Kļimoviča, Barkāne, Nadieżda Iljina i Natalja Sokołowa) oraz odpadła w półfinale biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[4].
Zwyciężyła w sztafecie 4 × 2 okrążenia (w składzie: Iljina, Barkāne, Ludmyła Aksionowa i Kļimoviča) na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[5]. Zajęła 7. miejsce w biegu na 400 metrów przez płotki na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[6].
Była mistrzynią ZSRR w sztafecie 4 × 400 metrów w 1974 i 1975[1]. 1 czerwca 1969 w Mińsku ustanowiła rekord świata w tej konkurencji czasem 3:43,2[7].
Do tej pory (sierpień 2019) jest rekordzistką Łotwy w sztafecie 4 × 200 metrów z czasem 1:33,8 (29 lipca 1975 w Moskwie) i w sztafecie 4 × 400 metrów z czasem 3:30,2 (30 lipca 1975 w Moskwie)[8].
Jej rekord życiowy w biegu na 400 metrów wynosił 51,9 s (19 lipca 1975 w Moskwie), a w biegu na 400 metrów przez płotki 55,84 s (11 sierpnia 1979 w Kownie)[9].
Jej mężem jest Vitolds Barkāns, wioślarz, olimpijczyk z 1968.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ingrīda Verbele-Barkāne [online], Łotewski Komitet Olimpijski [dostęp 2019-08-18] (łot.).
- ↑ a b Ingrīda Verbele [online], olympedia.org [dostęp 2021-06-11] (ang.).
- ↑ European Junior Championships (Women) [online], GBRAthletics [dostęp 2019-08-18] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 551, 553 [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 442 [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 559 [dostęp 2019-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition [online], IAAF, s. 301 [dostęp 2019-08-19] (ang.).
- ↑ Andris Staģis, Latvijas rekordi vieglatlētikā [online], enciklopedija.lv, 26 lipca 2019 [dostęp 2019-08-18] (łot.).
- ↑ Andris Staģis, 200 visu laiku labākie rezultāti (papildināts) (3) [online], athletics.lv [dostęp 2019-08-18] (łot.).