Ikalto
41°56′14″N 45°22′51″E/41,937338 45,380788
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość |
okolice Telawi |
| Obiekty sakralne | |
| Cerkiew |
Sameba (Św. Trójcy) |
| Cerkiew |
Chwtaeba (Św. Ducha) |
| Cerkiew |
Kwelacminda |
| Założyciel klasztoru | |
Położenie na mapie Kachetii  | |
Położenie na mapie Gruzji  | |
| 41°56′14″N 45°22′51″E/41,937338 45,380788
| |
Monastyr Ikalto – kompleks klasztorny założony w drugiej połowie VI w. przez Zenona – ucznia Symeona Stylity Młodszego – jednego z Trzynastu Ojców Syryjskich[1].
Kompleks położony jest niedaleko miasta Telawi w regionie Kachetia we wschodniej Gruzji. Ikalto było znane ze swojej szkoły filozofii, mieszkał tam i tworzył Arseniusz z Ikalto. Na terenie klasztoru zachowały się trzy cerkwie: Sameba, Chwtaeba i Kwelacminda oraz refektarz, winnica i budynek akademii.
Najwcześniejsza budowla to cerkiew Sameba (Św. Trójcy), znajduje się w północnej części kompleksu klasztornego. Główna cerkiew monastyru to Chwtaeba (Św. Ducha) zlokalizowana w pobliżu bramy klasztornej. Prawdopodobnie powstała na przełomie VIII i IX w. w miejscu gdzie został pochowany założyciel klasztoru – Zenon. W VIII-IX w. na wschód od refektarza powstała budowla wykorzystywana później na potrzeby akademii. Podobno studiował na niej Szota Rustaweli. Akademię zburzyli Persowie na początku XVII w.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ojcowie syryjscy nazywani gruzińskimi mnichami, żyli w klasztorach w Syrii, z powodu prześladowań chrześcijan zostali zmuszeni do opuszczenia swojego kraju – po dotarciu do Gruzji położyli podwaliny pod życie klasztorne.