Ignatij Kraczkowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ignatij Kraczowski
Data i miejsce urodzenia

4 marca 1883
Wilno

Data i miejsce śmierci

24 stycznia 1951
Leningrad

Zawód, zajęcie

antropolog, socjolog, orientalista, historyk

Faksymile
Odznaczenia
Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Medal „Za obronę Leningradu”

Ignatij Kraczkowski (imię pisane także po pol.: Ignacy), ros. Игнатий Юлианович Крачковский, ur. 4 marca 1883 w Wilnie, zm. 24 stycznia 1951 w Leningradzie – rosyjski arabista, a od 1918 profesor uniwersytetu w Piotrogrodzie.

Urodził się jako syn dyrektora instytutu nauczycielskiego. W 1905 ukończył studia na Wydziale Wschodnim Uniwersytetu Petersburskiego, od 1908 do 1910 był delegowany naukowo do Libii, Syrii, Palestyny i Egiptu[1]. W 1910 został adiunktem, a w 1918 profesorem. Od 1921 r. członek Akademii Nauk ZSRR, a od 1946 r. członek PAU. Był autorem prac z filologii i literatury arabskiej, m.in. Die arabische Poetik im IX Jahrhundert (1929) i Nad arabskimi rękopisami (1949, wydanie polskie 1952). W 1951 przyznano mu Nagrodę Stalinowską. Był też odznaczony Orderem Lenina (dwukrotnie) i Medalem za Obronę Leningradu[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]