Idioglosja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Idioglosja (od starogreckiego ἴδιος ídios, „własny, osobisty, odrębny” i γλῶσσα glôssa, „język”) – specyficzny język wymyślony i używany przez jedną, maksimum dwie osoby. Najczęściej idioglossia odnosi się do „własnych języków” małych dzieci, zwłaszcza bliźniąt. Ten typ idioglosji definiowany jest jako mowa bliźniacza.

Dzieci, które od urodzenia mają kontakt z wieloma językami, są również skłonne do tworzenia idioglosji, ale języki te zwykle zanikają w stosunkowo młodym wieku, ustępując jednemu lub kilku nauczonych języków.

Idioglosja jest również jednostką chorobową w przypadkach afazji lub głuchoty wrodzonej[1].

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

Historyczne[edytuj | edytuj kod]

Media[edytuj | edytuj kod]

Film i telewizja[edytuj | edytuj kod]

Literatura[edytuj | edytuj kod]

Muzyka[edytuj | edytuj kod]

  • Wokalistka i kompozytorka Lisa Gerrard tworzy w idioglosji większość swoich dzieł - zarówno z Dead Can Dance jak i karierze solowej) rozwijając ten język od dwunastego roku życia.
  • Wokalistka i kompozytorka Elizabeth Fraser śpiewa w idioglossii.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ALALIA , CHARAKTERYSTYKA ZABURZENIA MOWY - www.pitak.fora.pl [online], www.pitak.fora.pl [dostęp 2023-05-24].
  2. Moisse, Katie (March 30, 2011). "Babies Learn How Conversation Works Before They Learn Words". ABC News.
  3. "Marjorie, niedługo umrę" "Dlaczego? Ponieważ tak zdecydowałyśmy". Co się stało z drugą milczącą bliźniaczką? [online], gazetapl, 20 września 2022 [dostęp 2023-05-24] (pol.).
  4. Anorak, Poto And Cabengo: In The 1970s Grace and Virginia Kennedy Were Bigger Than The Loch Ness Monster [online], Flashbak, 22 października 2013 [dostęp 2023-05-24] (ang.).