Hjortahammar

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hjortahammar
Ilustracja
Państwo

 Szwecja

Typ cmentarza

cmentarzysko z epoki żeleza oraz z czasów wikingów

Stan cmentarza

nieczynny

Liczba grobów

ok. 120 kamieni nagrobnych

Położenie na mapie Szwecji
Mapa konturowa Szwecji, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Hjortahammar”
Ziemia56°10′03,27″N 15°27′37,57″E/56,167575 15,460436

Hjortahammarcmentarzysko znajdujące się w południowej Szwecji w gminie Ronneby. Jedno z największych w regionie Blekinge.

Pole pochówków znajduje się na ozie tworzącym półwysep na wybrzeżu Bałtyku. Od 1982 wchodzi w skład rezerwatu przyrody Vambåsa hagmarker. Ponieważ przedmiotem ochrony tego rezerwatu są m.in. siedliska bezleśne, prowadzony na nim jest wypas owiec[1].

Na cmentarzysku znajdują się groby pochodzące głównie z pierwszego tysiąclecia n.e. W północnej części znajdują się starsze groby z epoki żelaza (ok. 0–400 n.e.), w południowej młodsze z przełomu epoki żelaza i epoki wikingów (ok. 700–1050 n.e.). Na powierzchni zachowało się ok. 120 kamieni nagrobnych, więcej grobów znajduje się pod powierzchnią[2]. Część kamieni nagrobnych postawiona jest na sztorc jako menhiry, niektóre tworzą kręgi[1]. Wśród znalezisk archeologicznych wymieniana jest owalna brosza z X w. Artefakty w tym stylu znane są z niewielu stanowisk, choć znajdowane są od Islandii po Szwecję[3].

Początkowo przypuszczano, że cmentarzysko jest miejscem pochówku ofiar bitwy morskiej z czasów wikingów. Dopiero badania archeologiczne ujawniły, że groby pochodzą z dłuższego okresu[2]. W pobliżu cmentarzyska znajdował się ważny port, a same okolice nadawały się do osadnictwa rolniczego[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Dominika Szydarowska: Blekinge na dzień, tydzień i na dłużej. 2009, s. 60-61, 171.
  2. a b Some Grave fields, churches and ancient ruins. Ängholma Bed & Breakfast. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  3. a b Anna Lihammer. The Centrality of the Landscape: Elite Milieus in Eastern Blekinge during the Viking Age and Early Middle Ages. „Acta archaeologica Lundensia. Series in 8”. 40, s. 257-282, 2003. ISSN 0065-0994. (ang.).