Henrik Sundström
.jpg)
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
29 lutego 1964 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1981 |
| Zakończenie kariery |
1989 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
5 |
| Najwyżej w rankingu |
6 (8 października 1984) |
| Australian Open |
2R (1982, 1983, 1985) |
| Roland Garros |
QF (1984) |
| Wimbledon |
3R (1983) |
| US Open |
4R (1984) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
99 (29 października 1984) |
| Roland Garros |
3R (1983) |
| Wimbledon |
QF (1983) |
| US Open |
1R (1983) |
Henrik Sundström (ur. 29 lutego 1964 w Lund) – szwedzki tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa[edytuj | edytuj kod]
Karierę zawodową Sundström rozpoczął w 1981 roku, a zakończył w 1989 roku. W grze pojedynczej wywalczył pięć tytułów rangi ATP World Tour oraz osiągnął osiem finałów.
W grze podwójnej Szwed awansował do jednego finału z cyklu ATP World Tour.
W latach 1983–1985 Sundström reprezentował Szwecję w Pucharze Davisa grając w dziesięciu meczach singlowych, z których w ośmiu wygrał. W 1984 roku znacząco przyczynił się do triumfu Szwecji w rozgrywkach, pokonując w finale 4:1 Stany Zjednoczone. Sundström pokonał w swoich pojedynkach Johna McEnroe i Jimmy’ego Ariasa[1].
W rankingu gry pojedynczej Sundström najwyżej był na 6. miejscu (8 października 1984), a w klasyfikacji gry podwójnej na 99. pozycji (29 października 1984).
Finały w turniejach ATP World Tour[edytuj | edytuj kod]
| Nazwa |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| ATP Tour World Championships |
| ATP World Series |
Gra pojedyncza (5–8)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 18 lipca 1982 | Båstad | Ceglana |  Mats Wilander
|
4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 1. | 27 marca 1983 | Nicea | Ceglana |  Manuel Orantes
|
7:5, 4:6, 6:3 |
| Finalista | 2. | 1 maja 1983 | Madryt | Ceglana |  Yannick Noah
|
6:3, 0:6, 2:6, 4:6 |
| Finalista | 3. | 25 września 1983 | Genewa | Ceglana | Mats Wilander
|
6:3, 1:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 2. | 8 kwietnia 1984 | Bari | Ceglana |  Pedro Rebolledo
|
7:5, 6:4 |
| Finalista | 4. | 15 kwietnia 1984 | Nicea | Ceglana |  Andrés Gómez
|
1:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 3. | 22 kwietnia 1984 | Monte Carlo | Ceglana | Mats Wilander
|
6:3, 7:5, 6:2 |
| Finalista | 5. | 13 maja 1984 | Hamburg | Ceglana | Juan Aguilera
|
4:6, 6:2, 6:2, 4:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 4. | 22 lipca 1984 | Båstad | Ceglana | Anders Järryd
|
3:6, 7:5, 6:3 |
| Finalista | 6. | 23 września 1984 | Genewa | Ceglana |  Aaron Krickstein
|
7:6, 1:6, 4:6 |
| Finalista | 7. | 5 maja 1985 | Hamburg | Ceglana |  Miloslav Mečíř
|
4:6, 1:6, 4:6 |
| Finalista | 8. | 25 maja 1986 | Florencja | Ceglana | Andrés Gómez
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 5. | 22 czerwca 1986 | Ateny | Ceglana |  Francisco Maciel
|
6:0, 7:5 |
Gra podwójna (0–1)[edytuj | edytuj kod]
| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 16 września 1984 | Palermo | Ceglana |  Claudio Panatta
|
Tomáš Šmíd Blaine Willenborg
|
7:6, 3:6, 0:6 |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Barnaby J. Feder, Sweden Beats U.S. in Doubles and Wins Davis Cup, „The New York Times”, 18 grudnia 1984, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-02-02] (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-04-18] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-04-18] (ang.).