Hajk Andreasjan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hajk Andreasjan
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1914
Baku

Data i miejsce śmierci

4 marca 1971
Erywań

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1930–1933 Dinamo Baku ? (?)
1933–1937 Lokomotiv Baku ? (?)
1937–1938 Lokomotiw Moskwa 31 (13)
1939–1941 Spartak Erywań 18+ (7+)
1945–1949 Dinamo Erywań 28+ (2+)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1948–1949 Dinamo Erywań (grający trener)
1952–1954 Dinamo/Spartak Erywań
1955–1956 Charczowyk Odessa
1957 Spartak Erywań
1959–1961 Szirak Leninakan
1961 Spartak Erywań
1962 Łokomotyw Winnica
1963 Ararat Erywań
1964 Lernagorc Kapan
1965–1966 Szirak Leninakan
1967–1968 Sewan Hoktemberjan
1969 Szirak Leninakan
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Hajk Andreasjan, orm. Հայկ Անդրեասյան, ros. Гайк Аршакович Андриасян (Андриасов), Gajk Arszakowicz Andriasian (Andriasow) (ur. 18 kwietnia 1914 w Baku, Imperium Rosyjskie, zm. 4 marca 1971 w Erywaniu, Armeńska SRR) – ormiański piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

W 1930 rozpoczął karierę piłkarską w drużynie Dinamo Baku, a w 1933 przeniósł się do klubu Lokomotiv Baku. Latem 1937 został zaproszony do Lokomotiwu Moskwa. Na początku 1939 przeszedł do Spartaka Erywań, który po zakończeniu II wojny światowej zmienił nazwę na Dinamo Erywań. W erywańskim zespole pełnił funkcje kapitana drużyny i zakończył karierę piłkarza w roku 1949[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem rozpoczął pracę szkoleniowca. Od początku 1948 do 9 czerwca 1949 łączył również funkcje trenerskie w Dinamo Erywań. W 1952 ponownie został na czele Dinama Erywań[2], który potem powrócił do nazwy Spartak Erywań. Od czerwca 1955 do września 1956 roku prowadził Charczowyk Odessa[3]. W 1957 po raz kolejny trenował Spartak Erywań. W 1959 został zaproszony do kierowania klubem Szirak Leninakan, a w 1961 ponownie do Spartaka Erywań. Od 15 sierpnia do końca 1962 roku pracował na stanowisku głównego trenera Łokomotywu Winnica, a od nowego roku znowu na czele erywańskiego klubu, który już nazywał się Ararat Erywań. 28 września 1963 został zwolniony z zajmowanego stanowiska, ale długo bez pracy nie był i w 1964 trenował Lernagorc Kapan. Potem wrócił do prowadzenia Szirak Leninakan, z przerwą w latach 1967-1968 kiedy to kierował Sewanem Hoktemberjan.

4 marca 1971 zmarł w Erywaniu w wieku 56 lat.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Dinamo Erywań

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]