Grzybówka popielata
.jpg)
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
grzybówka popielata |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycena cinerella (P. Karst.) P. Karst. Bidr. Känn. Finl. Nat. Folk 32: 113 (1879) | |
.jpg)
Grzybówka popielata (Mycena cinerella (P. Karst.) P. Karst. – gatunek grzybów należący do rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycena, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy został zdiagnozowany taksonomicznie w 1878 r. jako Agaricus cinerellus przez P. Karstena. W 1879 r. ten sam autor przeniósł go do rodzaju Mycena[1].
- Agaricus cinerellus P. Karst. 1878
- Omphalia cinerella (P. Karst.) J.E. Lange 1936
Nazwę polską nadał Maria Lisiewska w 1987 r[3].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 0,6–1,5 cm, stożkowato-wypukły ze spłaszczonym wierzchołkiem, czasami z garbkiem. Jest higrofaniczny, wodnisty i prążkowany niemal do samego wierzchołka. Barwa szara lub popielatoszara, czasami z brązowym odcieniem. Brzeg nieco jaśniejszy, równy[4].
Blaszkowy, blaszki przyrośnięte, lub nieco zbiegające ząbkiemi dość rzadkie. Mają szarą barwę, taką samą jak kapelusz, ostrza nieco jaśniejsze, białawe[4]. Liczba blaszek dochodzących do trzonu wynosi 18-26, pomiędzy nimi występują dwie lub trzy międzyblaszki niedochodzące do trzonu. Szerokość blaszek wynosi 2-3 mm[5].
Wysokość 2-5 cm, grubość 1-2 mm, walcowaty, wewnątrz pusty, prosty, lub wygięty u podstawy, elastyczny. Powierzchnia gładka, szara, nieco jaśniejsza, niż na kapeluszu, przy podstawie skąpo owłosiona[4].
Cienki, szarowodnisty, elastyczny. Ma intensywny zapach i smak podobny do świeżych ogórków[4].
- Cechy mikroskopowe
Zarodniki o rozmiarach 7–9 × 4–5 μm, elipsoidalne, gładkie. Podstawki 4-zarodnikowe, czasami 2-zarodnikowe. W podstawkach 4-zarodnikowych występują sprzążki, w podstawkach 2-zarodnikowych sprzążek brak. Występują pleurocystydy i cheilocystydy. Te ostatnie występują w hymenium, są niepozorne, nitkowate i mają rozmiar 22–36 × 5–11 μm. Strzępki w miąższu jednorodne, w jodzie barwią się na winnoczerwono. Strzępki w skórce kapelusza mają szerokość 10–20 μm[6].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Opisano występowanie grzybówki popielatej tylko w Ameryce Północnej, Europie i w Maroku. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona, występuje od Półwyspu Iberyjskiego po Islandię i Skandynawię[7]. W Polsce podano liczne jej stanowiska[3].
Saprotrof rozwijający się w lasach iglastych i liściastych, na ziemi wśród opadłych liści, igliwia i mchów. Owocnikowanie trwa od sierpnia do października[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
- ↑ Species Fungorum. [dostęp 2016-12-18]. (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d M. Lisiewska, Kochman & A. Skirgiełło: Grzybówka (Mycena). 17. Podstawczaki (Basidiomycetes), bedłkowe (Agaricales), gąskowate I (Tricholomataceae). Warszawa-Kraków: PWN, 1987.
- ↑ Jordan M. (2004). The Encyclopedia of Fungi of Britain and Europe. London: Frances Lincoln. p. 165. ISBN 0-7112-2378-5
- ↑ Aronsen A. "Mycena cinerella (P. Karst.) P. Karst.". Key to the Mycenas of Norway. Retrieved 2010
- ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2016-12-18].