Grzybóweczka mcholubna
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
grzybóweczka mcholubna |
| Nazwa systematyczna | |
| Mycenella bryophila (Voglino) Singer Lilloa 22: 291 (1951) | |
Grzybóweczka mcholubna (Mycenella bryophila (Voglino) Singer) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Mycenella, Mycenellaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1886 r. Pietro Voglino, nadając mu nazwę Mycena bryophila. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer[1].
- Mycena bryophila Voglino 1886
- Mycenella bryophila (Voglino) Singer 1951 var. bryophila[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Drobny, o średnicy 0,8–3,2 cm, kształt stożkowy, spłaszczony, zazwyczaj z garbkiem. Brzeg prosty, cienki. Powierzchnia gładka, lub delikatnie oprószona, barwy ciemnobrązowej, brzeg zazwyczaj jaśniejszy. Jest promieniście prążkowany. Po wyschnięciu staje się brodawkowaty[4].
Blaszki wybrzuszone, umiarkowanie gęste, do trzonu przyrośnięte lub prawie wykrojone. Początkowo są białawe, potem blado szarobrązowe, po wyschnięciu żółte. W powiększeniu są oprószone[4].
Wysokość 2–4 cm, grubość 1–3 mm, kształt cylindryczny. Powierzchnia równa, twarda, o barwie od białawej do jasno szarobrązowej, ciemniejsza u podstawy[4].
Cienki. Zapach i smak niewyraźny[4].
- Cechy mikroskopowe
Strzępki naskórka ułożone promieniście. Mają szerokość 3,1–5,3 μm, posiadają sprzążki, część strzępek jest grubościenna. Podstawki mają rozmiar 27.7-31.6 × 3.1-7.9 μm i posiadają po dwie sterygmy. Zarodniki o kształcie od okrągławego do szerokoelipsoidalnego i rozmiarach 6,3–8,0 × 6,3–8,5 um, bezbarwne, o powierzchni drobno brodawkowanej. Występują cheilocystydy, pleurocystydy, pileocystydy i kaulocystydy. Cheilocystydy i pleurocystydy są liczne. Mają cylindryczny kształt, długą szyjkę, ostry lub wąsko tępy wierzchołek i rozmiar 43,5–75,1 × 8,7–12,6 μm. Są zazwyczaj inkrustowane. Pilocystydy mają rozmiar 38,4–42.2 × 3,1–5,4 μm, niektóre z nich mają zagęszczone ściany. Kaulocystydy mają rozmiar 42,0–53,8 × 3,1–4,6 µm[4].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Występowanie tego gatunku opisano tylko w niektórych państwach Europy[5]. W Polsce gatunek rzadki[3].
Występuje w rozproszeniu w lasach liściastych, szczególnie pod olchami, wiązami i w łęgach. Rośnie na ziemi, często wśród mchów. Owocniki pojawiają się od sierpnia do października[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2020-05-13] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-09-15] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 466, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b c d e f Halina Komorowska, The geneus Mycenella (Agaricales, Tricholomataceae) in Poland, „Polish Botanical Journal”, 50 (1), 2005, s. 83–92.
- ↑ Występowanie Mycena bryophilla na świecie (mapa) [online], Discover Life Maps [dostęp 2015-12-16].