Gianni Munari

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gianni Munari
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1983
Sassuolo

Wzrost

190 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Hellas Verona

Numer w klubie

2

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2001–2003 Sassuolo 49 (2)
2003–2004 Giulianova 25 (3)
2004–2005 Triestina 35 (5)
2005–2006 Verona 38 (4)
2006–2007 US Palermo 0 (0)
2007–2011 Lecce 147 (16)
2011–2012 ACF Fiorentina 11 (0)
2012–2013 UC Sampdoria 47 (4)
2013–2015 Parma 11 (0)
2014–2015 Watford (wyp.) 28 (3)
2015–2017 Cagliari Calcio 31 (2)
2017– Parma 46 (4)
2019– Hellas Verona (wyp.) 1 (0)
W sumie: 469 (43)
  1. Aktualne na: 10 kwietnia 2019. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Gianni Munari (ur. 24 czerwca 1983 w Sassuolo) – włoski piłkarz, występujący na pozycji środkowego pomocnika. Zawodnik Hellasu Verona, do którego jest wypożyczony z Parmy.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Munari swoją karierę rozpoczął w klubie Sassuolo. W ciągu dwóch lat rozegrał dla niego 49 spotkań i strzelił 2 bramki. Przed rozpoczęciem sezonu 2003–2004 przeszedł do Giulianovy. W tym zespole zagrał w 25 meczach i strzelił 3 gole.

Kolejnym klubem Munariego była Triestina. Rozegrał w niej 35 spotkań i zdobył 5 bramek. Na sezon 2005–2006 podpisał kontrakt z występującą w Serie B Veroną. Zagrał tam w 38 meczach i strzelił 4 bramki.

W sezonie 2006–2007 był już zawodnikiem US Palermo. Nie udało mu się jednak przebić do pierwszego składu drużyny. W styczniu 2007 r. został wypożyczony do klubu Serie B – Lecce. Szybko stał się podstawowym zawodnikiem zespołu z południa Włoch. Po udanym sezonie (3. miejsce) Lecce wygrało baraże, w których zmierzyło się z Pisą i AlbinoLeffe i awansowało do Serie A.

Munari w najwyższej klasie rozgrywkowej we Włoszech zadebiutował 31 sierpnia 2008 w meczu z Torino FC (0:3). Pierwszą bramkę na tym szczeblu rozgrywek strzelił natomiast 26 stycznia 2009 również w spotkaniu z Torino (3:3).

22 lipca 2011 Munari podpisał 3 letni kontrakt z Fiorentiną. Następnie grał w Sampdorii, Parmie, Watfordzie oraz Cagliari Calcio. W 2017 wrócił do Parmy.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]