Po zajęciu 5. miejsca w poprzednim sezonie Górnik rozpoczął nowy od rywalizacji w Pucharze Intertoto. Dla klubu z Zabrza ostatni na długie lata występ na arenie międzynarodowej był nieudany, gdyż zajął w swojej grupie ostatnie miejsce[2], przegrywając wszystkie 4 mecze.
Również w rozgrywkach ligowych Górnik radził sobie słabo, notując najniższą od kilkunastu lat pozycję na koniec sezonu. Jak pokazały następne ligowe potyczki był to początek najtrudniejszego okresu w dziejach klubu, który po latach sukcesów w trakcie kolejnych zmagań o Mistrzostwo Polski najczęściej walczył o utrzymanie w najwyższej klasie rozgrywkowej.
Piłkarze Górnika obejrzeli w czasie meczów I ligi aż 6 czerwonych kartek i pod tym względem był to sezon rekordowy w dziejach klubu.
Po stronie plusów można zaliczyć ligowy debiut późniejszego reprezentanta kraju, Marcina Kuźby, który już w pierwszym sezonie, w wieku 18 lat, ustrzelił hat tricka. Bramki w kolejnych dwóch sezonach uczyniły go jednym z najskuteczniejszych napastników Górnika lat 90.
W Górniku po raz pierwszy w historii wystąpili też piłkarze z zagranicy, jednak BiałorusiniŁamaka i Karasiou nim opuścili śląski klub, rozegrali ledwie kilka spotkań.
↑Na podstawie Encyklopedii piłkarskiej Fuji: Andrzej Gowarzewski, Joachim Waloszek, Górnik Zabrze, 50 lat prawdziwej historii (1948-1998), Wydawnictwo GiA, Katowice 1998 (6. część cyklu „Kolekcja klubów”), ISBN 83-905424-8-X.
