Fiodor Maksimow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fiodor Maksimow
Фёдор Макси́мов
Data i miejsce urodzenia

17 lipca 1903
Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

11 lipca 1990
Suchaja, Rosyjska FSRR

Zawód, zajęcie

pracownik kołchozu,
partyzant w czasie wojny

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej II klasy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Weteran pracy”

Fiodor Pawłowicz Maksimow (ros. Фёдор Па́влович Макси́мов, ur. 4 lipca?/17 lipca 1903 we wsi Bolszenizowcewo w powiecie rylskim w guberni kurskiej, zm. 11 lipca 1990 we wsi Suchaja w rejonie rylskim w obwodzie kurskim) – przewodniczący kołchozu, dwukrotny Bohater Pracy Socjalistycznej (1948 i 1957).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu szkoły pracował jako robotnik rolny, 1926–1928 odbywał służbę wojskową, 1929–1940 był przewodniczącym Kołchozu im. 1 Maja, przewodniczącym kołchozu „Nowaja Żyzń”, pracownikiem stacji maszynowo-traktorowej w Rylsku i przewodniczącym rady wiejskiej, a 1940–1941 przewodniczącym kołchozu „Krasnyj Oktiabr'”. Od października 1941 do grudnia 1942 uczestniczył w ruchu partyzanckim w obwodzie kurskim, w sierpniu 1942 został kontuzjowany w walce z Niemcami, 1943–1945 był partorgiem (organizatorem partyjnym) dywizjonu 28 rezerwowego pułku artylerii na Froncie Briańskim, 2 Nadbałtyckim i Leningradzkim, brał udział w operacji briańskiej, leningradzko-nowogrodzkiej, starorusko-noworżewskiej, rieżycko-dwinskiej, madońskiej i ryskiej oraz blokadzie zgrupowania przeciwnika w Kurlandii. Wiosną 1946 został zwolniony do rezerwy w stopniu starszego porucznika, 1946–1970 ponownie był przewodniczącym kołchozu „Krasnyj Oktiabr'"” W latach 1950–1954 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 3 kadencji, a 1959–1963 Rady Najwyższej RFSRR 5 kadencji.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]