Filipinas
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Wodowanie |
1892 |
 Armada Española
| |
| Wejście do służby |
1895 |
| Wycofanie ze służby |
1902 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
normalna: 747 ton |
| Długość |
70,74 m |
| Szerokość |
8,22 m |
| Zanurzenie |
2,43 m |
| Materiał kadłuba | |
| Napęd | |
| 2 maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4500 KM 4 kotły, 2 śruby | |
| Prędkość |
20 węzłów |
| Zasięg |
2500 Mm przy prędkości 10 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 2 działa kal. 120 mm (2 x I) 4 działa kal. 37 mm (4 x I) 4 km | |
| Wyrzutnie torpedowe |
4 × 356 mm (4 x I) |
| Załoga |
110 |
Filipinas – hiszpańska kanonierka torpedowa z końca XIX wieku. Okręt został zwodowany w 1892 roku w stoczni Arsenal de Cádiz w Kadyksie i wszedł w skład hiszpańskiej marynarki wojennej w 1895 roku. Kanonierka wzięła udział w wojnie amerykańsko-hiszpańskiej, operując na wodach Kuby. Jednostka została wycofana ze służby w 1902 roku.
Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]
„Filipinas” został zamówiony i zbudowany w krajowej stoczni Arsenal de Cádiz[1][2]. Projekt zakładał powstanie jednostki o stalowym kadłubie i jednym kominie[1][2]. Kanonierka została zwodowana w 1892 roku[1][2].
Dane taktyczno-techniczne[edytuj | edytuj kod]
Okręt był kanonierką torpedową o długości 70,74 metra, szerokości 8,22 metra i maksymalnym zanurzeniu 2,43 metra[1][2]. Wyporność normalna wynosiła 747 ton[1][2]. Siłownię jednostki stanowiły dwie pionowe maszyny parowe potrójnego rozprężania o łącznej mocy 4500 KM, do których parę dostarczały cztery kotły[1][2]. Prędkość maksymalna napędzanego dwiema śrubami okrętu wynosiła 20 węzłów[1][2][a]. Okręt zabierał standardowo zapas 100 ton węgla, a maksymalnie mógł pomieścić 130 ton tego paliwa[1][3]. Zasięg wynosił 2500 Mm przy prędkości 10 węzłów[2].
Na uzbrojenie artyleryjskie okrętu składały się dwa pojedyncze działa kalibru 120 mm Hontoria M1883 L/35, cztery pojedyncze działa 3-funtowe kal. 42 mm Nordenfelt L/42 (1,65 cala) i cztery karabiny maszynowe[1][2]. Broń torpedową stanowiły cztery pojedyncze wyrzutnie kal. 356 mm (14 cali), w tym jedna stała na dziobie[2][4].
Załoga okrętu składała się z 110 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][2].
Służba[edytuj | edytuj kod]
„Filipinas” został przyjęty w skład Armada Española w 1895 roku[2]. W momencie wybuchu wojny amerykańsko-hiszpańskiej jednostka znajdowała się w złym stanie technicznym, stacjonując w Hawanie[5]. Okręt wycofano ze służby w 1902 roku[2][b].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jane 1900 ↓, s. 111 podaje, że okręt osiągał prędkość 15 węzłów.
- ↑ Chesneau i Kolesnik 1979 ↓, s. 385 podaje, że okręt wycofano ze służby w 1906 roku.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Roger Chesneau, Eugene Kolesnik: Conway’s All The World’s Fighting Ships 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 978-0-85177-133-5. (ang.).
- Ivan Gogin: FILIPINAS torpedo gunboat (1895). Navypedia. [dostęp 2019-03-17]. (ang.).
- Fred T. Jane (red.): Jane’s Fighting Ships 1900. London: Sampson Low, Marston & Co., 1900. (ang.).
- J. Leyland (red.): The Naval Annual, 1900. Portsmouth: J. Griffin and Co., 1900. (ang.).
- Piotr Olender: Wojna amerykańsko-hiszpańska na morzu 1998 r.. Warszawa: Lampart, 1995. ISBN 83-86776-10-2.