Favolaschia calocera
_(8724355239).jpg) Favolaschia calocera | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
Favolaschia calocera |
| Nazwa systematyczna | |
| Favolaschia calocera R. Heim Revue Mycol., Paris 31(2): 154 (1966) | |
Favolaschia calocera (R. Heim) – gatunek grzybów z rodziny grzybówkowatych (Mycenaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Favolaschia, Mycenaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Francuski mykolog Roger Jean Heim, który znalazł tego małego grzyba na rozkładającym się kawałku drewna już w 1945 roku, stworzył pierwszy ważny opis tego gatunku dopiero w 1966 roku, nadając mu do dzisiaj obowiązującą nazwę Favolaschia calocera[1][2].
- Favolaschia calocera R. Heim 1945
- Favolaschia calocera var. claudopus Singer 1974
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Średnica 5–20 mm, kształt nerkowaty, wypukły, powierzchnia zewnętrzna gładka w młodym wieku. Następnie rozwijają się pofałdowania we wzór odpowiadający kubkowatym porom hymenoforu. Młody koloru jasnopomarańczowego, po wyschnięciu brązowawopomarańczowy[2][4].
Miąższ miękki, żółty, rzadki, niezbyt elastyczny, bezwonny, bez smaku[4][5].
Złożony z 40–70 kubkowatych porów o średnicy 0,3–2,5 mm, większe elipsoidalne najbliżej trzonu i mniejsze, bardziej kanciaste w pobliżu brzegu kapelusza; kolor zgodny z zewnętrzną powierzchnią[2][6].
Średnica 0,8–2,5 mm, długość 1,5–15 mm, przyrośnięty bocznie, cylindryczny lub lekko zwężający się ku koniuszkowi, kolor zgodny z zewnętrzną powierzchnią, gładki, bez pierścienia[2][6].
- Cechy mikroskopowe
Podstawki 2–zarodnikowe, o rozmiarach 55–65 × 9–12 μm. Zarodniki jajowate lub elipsoidalne, gładkie, szkliste, słabo amyloidalne o rozmiarach 9–12,5 × 6,5–8,5 µm. Wysyp zarodników biały. Cheilocystydy mają rozmiar 25–70 × 8–16 μm, są bardzo liczne, o różnych kształtach: cylindrycznym, subcylindrycznym, maczugowatym, gruszkowatym, pokryte drobnymi, przypominającymi pręciki, wystającymi uchyłkami o rozmiarach do 1 μm. Gleocystydy na ściankach trzonu i w skórce o kształcie cylindrycznym lub wąsko maczugowatym, grubościenne, wypełnione oleistym, czasami ziarnistym materiałem o ciemnym kolorze; średnica wynosi 8,5–12,5 µm, a długość 30 µm. Strzępki o ścianach cieńszych niż 1 µm, wąskie lub szerokie o średnicy 12–18 µm[2][4][5][6].
Występowanie i siedlisko[edytuj | edytuj kod]
Pochodzi z Madagaskaru, skąd zawleczony został najpierw do Australii i Nowej Zelandii. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci pojawiać się zaczął w kolejnych częściach świata (Afryka, Ameryka Północna i Środkowa)[2][5][7]. W XXI wieku rozprzestrzeniać się zaczął w Europie Południowej (Hiszpania i Włochy) i Zachodniej (np. w południowo-zachodniej Wielkiej Brytanii)[4].
Saprotrof. Występuje na drewnie liściastym takich gatunków jak bez czarny (Sambucus nigra), klon jawor (Acer pseudoplatanus) i buk zwyczajny (Fagus sylvatica). W Europie owocniki wytwarza od lipca do listopada[2][4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Index Fungorum – Names Record [online], www.indexfungorum.org [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ a b c d e f g Favolaschia calocera, Orange Porecap [online], www.first-nature.com [dostęp 2020-11-25] (ang.).
- ↑ Species Fungorum – Species synonymy [online], www.speciesfungorum.org [dostęp 2020-11-23] (ang.).
- ↑ a b c d e Favolaschia calocera, [w:] Thomas Læssøe, Jens H. Petersen, Fungi of Temperate Europe, Princeston and Oxford: Princeston University Press, 2019, s. 845, ISBN 978-0-691-18037-3 (ang.).
- ↑ a b c Alfredo Vizzini, Mirca Zotti, Favolaschia calocera, a tropical species collected in Italy, „Mycotaxon”, 82, 2002, s. 169-176, ISSN 0093-4666 [dostęp 2020-11-26] (ang.).
- ↑ a b c Favolaschia calocera var. calocera, [w:] Rolf Singer, A monograph of Favolaschia (Beihefte zur Nova Hedwigia), J. Cramer, 1974, s. 37-38, ISBN 3-7682-5450-X (ang.).
- ↑ Favolaschia calocera. Discover Life Maps. [dostęp 2020-11-25]. (ang.).