Europejska Agencja Obrony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Europejska Agencja Obrony
Ilustracja
Siedziba

Bruksela, Belgia

Data powołania


Data utworzenia

12 lipca 2004

Organizacja

Unia Europejska

Dyrektor

Josep Borrell

brak współrzędnych
Strona internetowa

Europejska Agencja Obrony (ang. European Defence Agency, EDA) – jedna z agencji Unii Europejskiej, która została powołana do życia przez tzw. wspólne działanie Rady Unii Europejskiej 12 lipca 2004 roku (2004/551/WPZiB), w celu poprawy zdolności obronnych Unii Europejskiej, wsparcia badań naukowych, koordynacji zamówień rządów krajów członkowskich w zakresie uzbrojenia i przemysłu obronnego UE.

Josep Borrell - aktualny szef EAO, także Wysoki przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa

Agencja jest organizacją międzyrządową i działa w ramach jednolitej struktury instytucjonalnej UE. Agencja spełnia cztery podstawowe funkcje, którymi są:

  • określanie we współpracy z innymi instytucjami UE wymagań w zakresie rozwoju zdolności operacyjnych,
  • promowanie i koordynacja procesu harmonizacji wymagań wojskowych,
  • wsparcie dla wspólnych prac badawczo-rozwojowych
  • proponowanie programów wielonarodowych w zakresie współpracy zbrojeniowej w Europie.

EDA dąży także do harmonizacji w ramach Unii Europejskiej przepisów i zasad dotyczących zakupów uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

Agencja skupia państwa członkowskie UE z wyjątkiem Danii. Dania nie bierze udziału w realizacji Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony. Ma również podpisane porozumienia administracyjne z czterema państwami - Norwegią, Szwajcarią, Serbią oraz Ukrainą.

Organizacyjnie dzieli się na trzy dyrekcje merytoryczne[1]:

  • Dyrekcja ds. Przemysłu, Synergii i Aktywatorów (ISE)
  • Dyrekcja ds. Zdolności, Uzbrojenia i Planowania (CAP)
  • Dyrekcja ds. Badań, Technologii i Innowacji (RTI).

Nadzór nad pracami EAO sprawuje Rada ds. Zagranicznych (FAC) pod przewodnictwem Josepa Borrella (pełni on także funkcję szefa Agencji), w skład której wchodzą poszczególni ministrowie spraw zagranicznych państw członkowskich, zaś bieżącym zarządzaniem zajmuje się dyrektor naczelny. Na początku 2020 tymczasowo pełnił je Fin Olli Ruutu, który zastąpił Jorge Domecqa z Hiszpanii[2]. 5 marca 2020 na to stanowisko mianowany został czeski urzędnik i dyplomata, Jiří Šedivý, który obejmie stanowisko w kwietniu 2020[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]