Eugeniusz Biskupski

Eugeniusz Biskupski
	; Eugeniusz Biskupski w 2009 roku
Data i miejsce urodzenia	17 grudnia 1947 ; Karczmy
Data śmierci	10 września 2010
Wzrost	188 cm
	Informacje klubowe
Klub	Włókniarz Pabianice (1964–1967); CWKS Legia Warszawa (1967–)
Trener	Ryszard Malcherczyk
Dorobek medalowy
	Mistrzostwa Polski
	Halowe mistrzostwa Polski
	Odznaczenia

Eugeniusz Zygmunt Biskupski (ur. 17 grudnia 1947 w Karczmach, zm. 10 września 2010 w Warszawie) – polski lekkoatleta, który specjalizował się w trójskoku, oficer Wojska Polskiego.

Uczestnik igrzysk olimpijskich w Montrealu (1976), podczas których zajął siódmą lokatę^[2]. Cztery razy brał udział w halowych mistrzostwach Europy, reprezentował Polskę na czempionacie Starego Kontynentu w Pradze w 1978 roku. Był czołowym polskim trójskoczkiem w latach 70. XX wieku.

Syn Zygmunta i Genowefy Rzepkowskiej^[3] urodził się w niewielkiej wiosce Karczmy w obecnym powiecie bełchatowskim^[4]. W 1972 ukończył technikum budowlane w Warszawie^[4], a osiem lat później ukończył zaoczne studia na kierunku trenerskim warszawskiej Akademii Wychowania Fizycznego^[5]. Sześć razy stawał na podium mistrzostw Polski seniorów zdobywając dwa mistrzostwa kraju^[6]^[7]. Podczas halowych mistrzostw Polski zdobył sześć medali w tym jeden z najcenniejszego kruszcu^[8]^[9]. W latach 1971–1979 dziewiętnaście razy bronił barw narodowych w meczach międzypaństwowych, odnosząc w nich cztery zwycięstwa indywidualne^[10]. Reprezentant kraju w pucharze Europy oraz Zasłużony Mistrz Sportu. Trzy razy był notowany w dziesiątce rankingu trójskoczków amerykańskiego czasopisma Track & Field News zajmując w nim dziesiąte miejsce w 1973, siódme w 1975 oraz ósme w 1976^[11]. Trener lekkoatletyczny, nauczyciel wychowania fizycznego i działacz sportowy^[3].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Początki[edytuj | edytuj kod]

Sport zaczął uprawiać w 1964 roku w klubie Włókniarz Pabianice, w którym do jego pierwszych trenerów należała Jadwiga Wajsówna – wybitna polska dyskobolka^[12]. Następnie jego opiekunem był Kazimierz Świetlicki. Już jako junior dostał się do reprezentacji Polski i w 1966 roku wystartował w Odessie na europejskich igrzyskach juniorów – pierwowzorze obecnych mistrzostw Europy juniorów – podczas których zajął siódme miejsce^[13].

1967–1976[edytuj | edytuj kod]

W 1967 się roku Biskupski został wcielony do wojska i stał się zawodnikiem warszawskiej Legii, gdzie trafił pod opiekę trenera Ryszarda Malcherczyka^[1] – olimpijczyka z 1956 i 1960 roku^[9]. W barwach stołecznego klubu trójskoczek, w 1967 roku na Stadionie Śląskim, zadebiutował w wąskim finale mistrzostw Polski seniorów^[6]. W seniorskiej reprezentacji Polski pierwszy raz – w meczu międzypaństwowym – wystąpił w 1971 roku w Moskwie (przeciwko NRD i ZSRR)^[10]. W tym samym sezonie, 12 września w Helsinkach, wygrał pierwszy raz zawody trójskoczków w meczu międzypaństwowym (przeciwko Finlandii)^[10].

Podczas halowych mistrzostw Europy w Grenoble (1972) zajął 11. lokatę^[9].

W roku 1973, po siedemnastoletniej przerwie, rozegrano ponownie halowe mistrzostw Polski, na których trójskoczek wywalczył srebrny medal^[9]. W sezonie letnim pierwszy raz w karierze stanął na podium mistrzostw kraju, zdobywając brązowy medal i ulegając jedynie Michałowi Joachimowskiemu oraz Andrzejowi Sontagowi^[6].

Po słabszych wynikach w sezonie 1974^[9] wynikających z kontuzji, której nabawił się jesienią 1973^[14], zdobył w 1975 roku halowe wicemistrzostwo Polski i wystąpił w katowickim Spodku na halowym czempionacie Starego Kontynentu, podczas którego zajął 6. miejsce^[9]. Latem zajął trzecie miejsce w mistrzostwach Polski seniorów, był drugi na zawodach o Grand Prix Brdy oraz wygrał memoriał Józefa Michałowicza^[9]. 21 czerwca w Bydgoszczy osiągnął bardzo dobry rezultat 16,92, jednak nie mógł być on uznany za oficjalny, ponieważ został uzyskany przy zbyt sprzyjającym wietrze^[9].

Sezon olimpijski 1976 zaczął od zajęcia drugiego miejsca w halowych mistrzostwach Polski oraz dziewiątego miejsca w halowych mistrzostwach Europy^[9]. Podczas rozegranych w Bydgoszczy mistrzostw kraju był trzeci z wynikiem 16,61^[6].

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1976[edytuj | edytuj kod]

Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu Polskę reprezentowało trzech trójskoczków – Michał Joachimowski, Andrzej Sontag i Eugeniusz Biskupski^[15]. Z trójki Polaków Biskupski miał najgorszy rezultat w tabelach – 16,73 (Joachimowski 16,86 i Sontag 16,81)^[9].

Eliminacje do olimpijskiego konkursu trójskoku w Montrealu rozegrano 29 lipca^[15]. Aby wywalczyć awans do finału, należało zyskać wyniki 16,30^[15]. Wyczynu tego dokonało 12 skoczków, którzy awansowali do kolejnej rundy^[15]. Eugeniusz Biskupski startował w kwalifikacjach w grupie B, a pozostali Polacy w grupie A^[15]. Sontag i Joachimowski nie wywalczyli awansu do zaplanowanego na następny dzień finału (temu drugiemu do awansu zabrakło zaledwie jednego centymetra^[9]). Biskupski w swojej pierwszej próbie w eliminacjach uzyskał wynik 16,46 i awansował – jako jedyny z trójki Polaków – do finału^[9] zajmując trzecią lokatę w swojej grupie eliminacyjnej^[15].

Finał został rozegrany 30 lipca^[16]. Biskupski w pierwszej próbie uzyskał wynik 15,91 i zajmował tej serii szóste miejsce^[16]. W wyniku spalonego podejścia w drugiej kolejce spadł na dziesiątą lokatę, z której po trzeciej serii – dzięki swojemu najlepszemu skokowi na odległość 16,49 – awansował do wąskiego finału oraz na siódme miejsce, które utrzymał już do końca zawodów^[9]^[16]. W zawodach zwyciężył z wynikiem 17,29, zdobywając swoje trzecie olimpijskie złoto z rzędu, reprezentant Związku Radzieckiego Wiktor Saniejew^[17].

Poniższa tabela prezentuje start Eugeniusza Biskupskiego podczas finału olimpijskiego w Montrealu^[16].

Zawody	1 kolejka	2 kolejka	3 kolejka	4 kolejka	5 kolejka	6 kolejka	Wynik	Miejsce
Montreal	15,91	x	16,49	x	15,79	x	16,49	7. miejsce

1977–1980[edytuj | edytuj kod]

Po igrzyskach olimpijskich, w sezonie 1977, Biskupski najpierw zdobył srebro halowych mistrzostw kraju^[9], a potem pierwszy raz w karierze został mistrzem Polski^[6]. W 1977 trójskoczek zadebiutował w pucharze Europy zajmując trzecią lokatę w zawodach finałowych^[18].

W 1978 pierwszy i jedyny raz w karierze został halowym mistrzem kraju^[8]. Reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy w Pradze zajmując 10. miejsce, a w końcu sierpnia był czwarty w zawodach Pucharu Narodów^[10].

Ostatni medal mistrzostw Polski seniorów – złoty – wywalczył w 1979 roku w Poznaniu^[6]. W tym samym sezonie bronił barw narodowych w półfinale oraz finale kolejnej edycji pucharu Europy^[10]. Ostatnim sezonem zawodowej kariery Biskupskiego był rok 1980, w którym zdołał jeszcze zdobyć halowe wicemistrzostwo Polski^[9].

Po zakończeniu kariery[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Biskupski zakończył karierę sportową w 1980 roku^[9]. Pracował jako trener i działacz w sekcji lekkoatletycznej warszawskiej Legii. W 1992 roku został oddelegowany do sekcji bokserskiej klubu, której był kierownikiem^[19]. Po przejściu na emeryturę podjął pracę nauczyciela wychowania fizycznego w szkole podstawowej w warszawskim Rembertowie, gdzie mieszkał. W 1972 roku wziął ślub, miał dwójkę dzieci^[3]. Zmarł 10 września 2010 w Warszawie po walce z chorobą (szpiczak), a pochowany został 15 września na cmentarzu w Nowym Rembertowie^[4].

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Imprezy międzynarodowe[edytuj | edytuj kod]

Rok	Impreza	Miejsce	Pozycja	Wynik
1966	Europejskie igrzyska juniorów	Odessa	7. miejsce	14,65
1972	Halowe mistrzostwa Europy	Grenoble	11. miejsce	15,38
1975	Halowe mistrzostwa Europy	Katowice	6. miejsce	16,65
1976	Halowe mistrzostwa Europy	Monachium	9. miejsce	16,16
1976	Igrzyska olimpijskie	Montreal	7. miejsce	16,49
1977	Finał pucharu Europy	Helsinki	3. miejsce	16,19
1977	Spartakiada Armii Zaprzyjaźnionych	Hawana	4. miejsce	16,40
1978	Halowe mistrzostwa Europy	Mediolan	9. miejsce	16,06
1978	Mistrzostwa Europy	Praga	10. miejsce	16,23
1978	Puchar Narodów	Tokio	4. miejsce	16,42
1979	Półfinał pucharu Europy	Lüdenscheid	4. miejsce	16,00
1979	Mistrzostwa Armii Zaprzyjaźnionych	Poczdam	4. miejsce	16,17^[20]
1979	Finał pucharu Europy	Turyn	7. miejsce	16,53

Mistrzostwa Polski seniorów[edytuj | edytuj kod]

Stadion[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Biskupski, w latach 1967 – 1979, jedenaście razy startował w wąskim finale mistrzostw Polski seniorów^[6]. W klasyfikacji medalowej wszech czasów mistrzostw Polski Biskupski zajmuje osiemnaste miejsce z dwoma złotymi i czterema brązowymi medalami^[2].

Mistrzostwa Polski	Pozycja	Wynik
Chorzów 1967	8. miejsce	15,10
Zielona Góra 1968	8. miejsce	14,86
Warszawa 1970	6. miejsce	15,77
Warszawa 1972	5. miejsce	15,93
Warszawa 1973	3. miejsce	16,55
Warszawa 1974	4. miejsce	16,07
Bydgoszcz 1975	3. miejsce	16,54
Bydgoszcz 1976	3. miejsce	16,61
Bydgoszcz 1977	1. miejsce	16,50
Warszawa 1978	3. miejsce	16,43
Poznań 1979	1. miejsce	16,58

Hala[edytuj | edytuj kod]

Eugeniusz Biskupski sześciokrotnie startował w finale halowych mistrzostw Polski zawsze kończąc te zawody na podium^[9]. W klasyfikacji medalowej wszech czasów halowego czempionatu trójskoczek zajmuje szóste miejsce z jednym złotymi i pięcioma srebrnymi medalami^[2].

Mistrzostwa Polski	Pozycja	Wynik
Warszawa 1973	2. miejsce	15,97
Katowice 1975	2. miejsce	16,34
Warszawa 1976	2. miejsce	16,00
Zabrze 1977	2. miejsce	16,01
Zabrze 1978	1. miejsce	16,35
Zabrze 1980	2. miejsce	15,96

Statystyki[edytuj | edytuj kod]

Najlepsze starty w poszczególnych sezonach[edytuj | edytuj kod]

Poniższe tabele prezentują starty Eugeniusz Biskupskiego w trójskoku w latach 1971 – 1980^[9].

IO – igrzyska olimpijskie \| ME – mistrzostwa Europy \| HME – halowe mistrzostwa Europy \| el. – eliminacje

Rok 1971
Wynik	Data	Miejsce
16,52	12 września	Helsinki
16,41	3 października	Warszawa
16,24	5 sierpnia	Warszawa
16,22	22 sierpnia	Warszawa
16,20	25 sierpnia	Warszawa
16,16	18 sierpnia	Moskwa
16,02	8 czerwca	Warszawa
16,00	16 maja	Warszawa
15,98	30 maja	Warszawa
15,96	1 sierpnia	Olsztyn
15,88	25 lipca	Warszawa

Rok 1972
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,48	27 maja	Warszawa
16,30	21 maja	Warszawa
16,21	16 czerwca	Edynburg
16,18	19 lutego	Warszawa	Hala
16,04	11 sierpnia	Warszawa
15,98	9 sierpnia	Warszawa
15,93	8 czerwca	Moskwa
15,93	18 sierpnia	Warszawa
15,92	30 września	Warszawa
15,38	11 marca	Grenoble	HME

Rok 1973
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,64	1 lipca	Warszawa
16,60	8 lipca	Paryż
16,55	10 sierpnia	Warszawa
16,54	19 maja	Warszawa
16,42	21 czerwca	Warszawa	Wiatr +2,3
16,34	6 września	Praga
16,13	28 maja	Wrocław
16,11	14 czerwca	Poczdam
16,11	15 września	Warszawa
16,00	9 czerwca	Warszawa
16,00	13 czerwca	Berlin
15,97	25 lutego	Warszawa	Hala

Rok 1975
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,92	21 czerwca	Bydgoszcz	Wiatr +2,2
16,73	28 września	Meksyk
16,60	7 września	Budapeszt
16,58	30 sierpnia	Warszawa
16,56	9 marca	Katowice	HME
16,54	28 czerwca	Bydgoszcz
16,48	12 czerwca	Paryż
16,41	14 lipca	Warszawa
16,40	24 sierpnia	Warszawa
16,34	23 lutego	Katowice
16,32	14 września	Hawana
16,31	21 września	Xalapa-Enríquez
16,30	7 czerwca	Helsinki
16,23	7 lipca	Praga
16,22	27 lipca	Bydgoszcz
16,21	25 maja	Warszawa

Rok 1976
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,73	22 czerwca	Bydgoszcz
16,62	27 czerwca	Bydgoszcz
16,57	20 sierpnia	Warszawa
16,52	21 sierpnia	Warszawa
16,49	30 lipca	Montreal	IO
16,46	29 lipca	Montreal	el. IO
16,44	1 lipca	Ateny
16,41	13 czerwca	Fürth
16,41	12 lipca	Warszawa
16,37	29 sierpnia	Warszawa
16,36	9 czerwca	Mediolan
16,30	29 maja	Bydgoszcz
16,21	29 września	Budapeszt
16,21	31 stycznia	Sofia	Hala
16,16	22 lutego	Monachium	HME
16,00	8 lutego	Warszawa	Hala
15,93	7 września	Paryż

Rok 1977
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,55	31 sierpnia	Bydgoszcz
16,50	31 lipca	Bydgoszcz
16,40	16 września	Hawana
16,31	18 czerwca	Bydgoszcz
16,31	25 czerwca	Karl-Marx-Stadt
16,27	12 lutego	Warszawa	Hala
16,25	28 maja	Warszawa
16,20	29 września	Bydgoszcz
16,19	14 września	Helsinki
16,16	5 czerwca	Bydgoszcz
16,14	2 lutego	Budapeszt	Hala
16,04	13 czerwca	Blankenberge
16,02	16 czerwca	Berlin
16,01	26 lutego	Zabrze	Hala
15,81	14 maja	Wiedeń

Rok 1978
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,64	10 września	Bydgoszcz
16,45	29 lipca	Bydgoszcz
16,43	9 lipca	Warszawa
16,42	25 września	Tokio
16,40	16 września	Warszawa	Wiatr +3,2
16,35	25 lutego	Zabrze	Hala
16,32	18 czerwca	Warszawa
16,27	16 września	Warszawa
16,23	3 września	Praga	ME
16,22	12 sierpnia	Warszawa
16,21	24 czerwca	Wilno
16,21	13 lipca	Poznań
16,19	27 maja	Warszawa
16,14	21 maja	Madryt
16,14	5 sierpnia	Walencja
16,06	12 marca	Mediolan	HME
15,83	19 lutego	Warszawa	Hala

Rok 1979
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,58	10 sierpnia	Poznań	Wiatr +2,4
16,53	5 sierpnia	Turyn
16,39	28 lipca	Warszawa
16,34	24 czerwca	Brema
16,21	26 maja	Warszawa
16,17	30 sierpnia	Poczdam
16,08	17 czerwca	Zabrze
16,07	23 sierpnia	Zabrze
16,02	8 czerwca	Turyn
16,01	1 czerwca	Warszawa
16,00	1 lipca	Lüdenscheid
15,99	18 maja	Ateny
15,90	12 września	Kraków

Rok 1980
Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
16,13	24 maja	Warszawa	Wiatr +3,9
16,04	31 maja	Warszawa	Wiatr +2,8
15,96	17 lutego	Zabrze	Hala
15,94	13 czerwca	Warszawa
15,77	24 maja	Warszawa
15,77	31 maja	Warszawa
15,75	22 czerwca	Warszawa	Wiatr +4,6
15,74	22 czerwca	Warszawa

10 najlepszych wyników[edytuj | edytuj kod]

Poniższa tabela prezentuje 10 najlepszy rezultatów uzyskanych na stadionie przy przepisowym, nie przekraczającym 2 metrów na sekundę, wietrze^[9].

Wynik	Data	Miejsce
16,73	28 września 1975	Meksyk
16,73	22 czerwca 1976	Bydgoszcz
16,64	1 lipca 1973	Warszawa
16,64	10 września 1978	Bydgoszcz
16,62	27 czerwca 1976	Bydgoszcz
16,60	8 lipca 1973	Paryż
16,60	7 września 1975	Budapeszt
16,58	30 sierpnia 1975	Warszawa
16,57	20 sierpnia 1976	Warszawa
16,55	10 sierpnia 1973	Warszawa

Rekordy życiowe[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja	Wynik	Data	Miejsce	Uwagi
Skok w dal	7,58	1 lipca 1973	Warszawa^[4]
Trójskok (stadion)	16,73	28 września 1975	Meksyk^[9]	16. wynik w historii polskiej lekkoatletyki^[21]
Trójskok (hala)	16,56	8 marca 1975	Katowice	9. wynik w historii polskiej lekkoatletyki^[22]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Lekkoatletyka w Polsce. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1970, s. 23.
↑ ^a ^b ^c Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
↑ ^a ^b ^c Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku – tom I. Wrocław: wydawnictwo Europa, 2004, s. 64. ISBN 83-7407-050-1.
↑ ^a ^b ^c ^d JanuszJ. Rozum JanuszJ., Zmarł Eugeniusz Biskupski, olimpijczyk z Montrealu [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-10-28] (pol.).
↑ Praca zbiorowa pod redakcją Kajetana Hądzelka i Krzysztofa Zuchory: 80 lat AWF Warszawa – Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie – Księga pamiątkowa. Warszawa: wydawnictwo Estrella, 2010.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
↑ Polish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).
↑ ^a ^b Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
↑ World Rankings – Men’s Triple Jump [online], trackandfieldnews.com [dostęp 2015-10-28] (ang.).
↑ Stulecie urodzin Jadwigi Wajsówny [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-04-15] (pol.).
↑ Lionel Peters i TomasL.P.T. Magnusson Lionel Peters i TomasL.P.T., European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
↑ MaciejM. Jałoszyński MaciejM., Nieco historii czyli 40 lat od Katowic do Sopotu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-01-24] (pol.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Qualifying Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-07] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Final Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).
↑ Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).
↑ European Cup A Final and Super League [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).
↑ Praca zbiorowa pod redakcją Wojciecha Piekarskiego i Antoniego Witkowskiego: CWKS Legia 1967-1996 – Kronika. Warszawa: wydawnictwo Vipart, 1996. ISBN 83-87124-01-X.
↑ Michał Wróblewski, Ludwik Biegański, Marek Łuczyński, Maciej Petruczenko, Maciej Wawrzykowski: 60 lat PZLA – Rocznik PZLA 1979. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1981.
↑ ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2015-02-27] (pol.).
↑ ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., Indoor All-Time Lists / Tabele halowe najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2014-02-22] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Biskupski Eugeniusz Zygmunt [online], olimpijski.pl [dostęp 2014-05-03] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-24] (pol.).
Eugeniusz Biskupski, [w:] tilastopaja.info [dostęp 2010-09-17] (ang.).
Wyniki olimpijskie zawodnika w serwisie sports-reference. Sports-Reference.com. [dostęp 2010-09-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-15)]. (ang.).

[lapl-1] Lekkoatletyka w Polsce. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1970, s. 23.

[90lat-2] Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.

[tuszynski-3] Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku – tom I. Wrocław: wydawnictwo Europa, 2004, s. 64. ISBN 83-7407-050-1.

[pzla-4] JanuszJ. Rozum JanuszJ., Zmarł Eugeniusz Biskupski, olimpijczyk z Montrealu [online], Oficjalny portal Polskiego Związku Lekkiej Atletyki [dostęp 2015-10-28] (pol.).

[80latAWF-5] Praca zbiorowa pod redakcją Kajetana Hądzelka i Krzysztofa Zuchory: 80 lat AWF Warszawa – Akademia Wychowania Fizycznego Józefa Piłsudskiego w Warszawie – Księga pamiątkowa. Warszawa: wydawnictwo Estrella, 2010.

[mps-6] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.

[ncpol-7] Polish Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).

[nipol-8] Polish Indoor Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-15] (ang.).

[3skok-9] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t Jerzy Szymonek, Janusz Rozum: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Trójskok mężczyzn. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1985.

[mecze-10] Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

[11] World Rankings – Men’s Triple Jump [online], trackandfieldnews.com [dostęp 2015-10-28] (ang.).

[12] Stulecie urodzin Jadwigi Wajsówny [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-04-15] (pol.).

[ejc66-13] Lionel Peters i TomasL.P.T. Magnusson Lionel Peters i TomasL.P.T., European Junior Championships 1966 [online], wjah.co.uk [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).

[14] MaciejM. Jałoszyński MaciejM., Nieco historii czyli 40 lat od Katowic do Sopotu [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2014-01-24] (pol.).

[q76-15] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Qualifying Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2010-10-07] (ang.).

[f76-16] Athletics at the 1976 Montréal Summer Games: Men's Triple Jump Final Round [online], sports-reference.com [dostęp 2010-09-17] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).

[17] Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).

[18] European Cup A Final and Super League [online], gbrathletics [dostęp 2010-09-17] (ang.).

[legia-19] Praca zbiorowa pod redakcją Wojciecha Piekarskiego i Antoniego Witkowskiego: CWKS Legia 1967-1996 – Kronika. Warszawa: wydawnictwo Vipart, 1996. ISBN 83-87124-01-X.

[20] Michał Wróblewski, Ludwik Biegański, Marek Łuczyński, Maciej Petruczenko, Maciej Wawrzykowski: 60 lat PZLA – Rocznik PZLA 1979. Warszawa: Polski Związek Lekkiej Atletyki, 1981.

[21] ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., All-Time Lists / Tabele najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2015-02-27] (pol.).

[22] ZbigniewZ. Jonik ZbigniewZ., Indoor All-Time Lists / Tabele halowe najlepszych w historii [online], zbjonik.republika.pl [dostęp 2014-02-22] (pol.).

[nr-23] rozegrano

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[22]

[A]