Epibator (jaszczurki)
| Epibator | |||
| Sadlier, Bauer, Shea, & Smith, 2016[1] | |||
 E. nigrofasciolatus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Infrarząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
Epibator | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Lygosoma (Mocoa) nigrofasciolatum Peters, 1869 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Epibator – rodzaj jaszczurek z podrodziny Lygosominae w obrębie rodziny scynkowatych (Scincidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Nowej Kaledonii[2][3].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj zdefiniował w 2012 roku australijsko-amerykański zespół herpetologów (Australijczycy Ross Allen Sadlier, Glenn Michael Shea i Sarah A. Smith oraz Amerykanin Aaron Matthew Bauer) w artykule poświęconym taksonomicznemu rozwiązanie u problemu polifiletyczności u nowokaledońskiego rodzaju scymkowatych Lioscincus, opublikowanym w czasopiśmie Records of the Australian Museum[1]. Gatunkiem typowym jest E. nigrofasciolatus.
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
Epibator: gr. επι epi ‘na’; βατης batēs ‘piechur’, od βατεω bateō ‘stąpać’, od βαινω bainō ‘chodzić’[1].
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[2]:
- Epibator greeri (Böhme, 1979)
- Epibator insularis Sadlier, Debar, Chavis, Bauer, Jourdan & Jackman, 2019
- Epibator nigrofasciolatus (Peters, 1869)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Ross A. Sadlier, Aaron M. Bauer, Glenn M. Shea, Sarah A. Smith. Taxonomic resolution to the problem of polyphyly in the New Caledonian scincid lizard genus Lioscincus (Squamata: Scincidae). „Records of the Australian Museum”. 67 (7), s. 215, 2016. DOI: 10.3853/j.2201-4349.67.2015.1649. (ang.).
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Epibator. The Reptile Database. [dostęp 2024-06-04]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Genus Epibator. RepFocus. [dostęp 2024-06-04]. (ang.).