Eoin Collins
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
28 lipca 1968 |
| Wzrost |
193 cm |
| Gra |
leworęczna |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
461 (15 lipca 1991) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
308 (15 lipca 1991) |
| Wimbledon |
3Q (1991) |
Eoin Collins (ur. 28 lipca 1968 w Dublinie) – irlandzki tenisista, uczestnik igrzysk w 1988 i 1992 roku. W obu występach olimpijskich wziął udział w grze podwójnej, a jego partnerem był Owen Casey. W 1988 para odpadła w pierwszej rundzie, przegrywając z izraelskim deblem Gilad Blum–Amos Mansdorf 2:6, 6:7, 6:4, 5:7[1]. W 1992 Collins i Casey dotarli do drugiej rundy, pokonując w pierwszej Meksykanów Leonardo Lavalle'a i Francisco Maciela 7:6, 6:4, 6:4 i ulegając w drugiej szwajcarskiej parze Jakob Hlasek/Marc Rosset 6:7, 3:6, 4:6[2]. Najwyżej w rankingu deblowym był na 308. miejscu, a w singlowym na 461. pozycji.
W 1984 wygrał mistrzostwa Europy juniorów. Collins to absolwent Indiana University, na którym uczył się w latach 1985–1989.
Od 1987 do 2004 dwudziestokrotnie reprezentował kraj w Pucharze Davisa.
W 2012 wygrał otwarte mistrzostwa USA w kategorii powyżej 40 lat pokonując w finale Orena Motevassela 7:5, 6:4[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Seoul Olympics. atpworldtour.com. [dostęp 2013-09-20]. (ang.).
- ↑ Barcelona Olympics. atpworldtour.com. [dostęp 2013-09-20]. (ang.).
- ↑ USTA National Men's 40 Clay Court Championships – Results. usta.com. [dostęp 2013-11-13]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-20] (ang.).
- Eoin Collins. sports-reference.com. [dostęp 2013-09-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-11)]. (ang.).